عدم شرطیت استمرار در خون نفاس
آیا استمرار در خون نفاس هم شرط است؟
استمرار در خون نفاس شرط نیست، ولى اگر در اثناء کاملا پاک شود، باید عبادتهاى خود را انجام دهد.
استمرار در خون نفاس شرط نیست، ولى اگر در اثناء کاملا پاک شود، باید عبادتهاى خود را انجام دهد.
بنابر احتیاط واجب در غسل ارتماسی باید تمام بدن پاك باشد.
هرگاه به يكى از نامهاى خداوند قسم ياد كند خواه نامى باشد كه به غير ذات مقدّس او گفته نمى شود، مانند خدا و اللَّه يا نامى كه به غير او نيز گفته مى شود، ولى از قرائن معلوم است كه مقصودش خداست بايد به آن قسم عمل كند ولی اگر به نامهايى قسم ياد كند كه بدون قرينه، خدا به نظر نمى آيد ولى او قصد خدا را كند بنابر احتياط واجب بايد به آن قسم عمل كند.
آخرین جزء بچه شامل جفت نمى شود.
در صورتی که قسم به یک بار تعلق گرفته باشد مانعی ندارد ولی اگر صورت استمرار داشته باشد برای هر بار کفاره دارد.
جستجو در حساب های شخصی افراد جایز نیست مگر با رضایت خودشان.
خون استحاضه حدّاقل و حدّاکثر ندارد.
در برخی روایات وارد شده است.
دختران معمولا جنب نمی شوند اما هرگاه به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج گردد (كه غالباً همراه با سستى بدن است) رطوبت مذكور حكم منى دارد و بايد غسل جنابت كنند. و در صورت شک وظیفه ای ندارند.
معاينات داخلي زنان و استفاده از پمادها و قرص هاي واژينال و استعمالات مانند آن، غسل ندارد.
آنچه در روایت وارد شده است آن است که گوسفندان را به دو قسمت تقسیم کند یک قسمت را با قرعه جدا کند و باز آن را به دو قسمت تقسیم کند و به همین ترتیب عمل کند تا یک گوسفند باقى بماند همچنین جایز است از یک تا صد روى گوسفندان شماره بچسباند و بعداً شماره هاى یک تا صد را داخل پلاستیکى بریزد و یکى از شماره ها را بردارد و با آن شماره هایى که روى گوسفند چسبانده مطابقت کند و آن گوسفند را ذبح کند و گوشت آن را بسوزاند.
اعضاى وضو موقع شستن يا مسح كردن باید پاك باشد، امّا اگر بعد از تمامشدن وضوى يك عضو، همان عضو نجس شود وضو صحيح است.
در صورتی که کاری بر خلاف مقررات و قوانین شرع و قوانین جاری مملکت و مصالح کشور نکند اشکالی ندارد.
روزه زن مستحاضه صحيح است، مستحاضه قليله نيازي به غسل کردن ندارد ولي مستحاضه کثيره در صورتي روزه او صحيح است که بنابراحتیاط واجب غسل نماز مغرب و عشاي شبي که ميخواهد فرداي آن را روزه بگيرد به جا آورد و همچنين غسلهاي روزي را که روزه است، البته این حکم مخصوص روزه ی ماه رمضان و قضای آن می باشد.