هر زمان یادش آمد فاتحه بخواند. البته این‌طور نیست که اگر فاتحه نخواند خوردن آن حرام شود ولی این مسئله نوعی ایجاد انگیزه برای خواندن فاتحه است و بهتر است ترک نشود.
اگر در محلی نوشته‌شده که باعث هتک احترام این نام مقدّس نمی‌شود اشکالى ندارد و درهرحال باید مراقبت کرد که دست بی‌وضو بر آن نگذارند و آن را نجس نکنند.
باید توجّه داشته باشید که در عصر پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، یا ائمّه هدى (علیهم‌السلام) سکّه‌هایی وجود داشته که «لا آلِ الا الله» و «محمد رسول‌الله» بر آن منقوش بوده و مردم همه روز به آن دست می‌زدند. وجود چنین تمبرها یا سکّه‌هایی سبب ترویج اسلام و قرآن است. منتها مردم وظیفه‌دارند که بدون وضو دست بر آن نزنند. ما وظیفه‌داریم از این طریق شعائر اسلام را تبلیغ کنیم، مردم هم وظیفه خاص خود را دارند.
در موقع خواب، روح جدایى نسبى پیدا می‌کند و در موقع مرگ رابطه آن به‌کلی قطع می‌شود و با توجّه به این‌که خواب‌ها و رؤیاها بسیار متفاوت است، دیدن دیگرى را در خواب دلیل بر ملاقات با روح او نیست.
اگر به این کتاب‌ها نسبت داده شود، مثلاً گفته شود: «در فلان کتاب چنین نوشته‌شده است» و مفسده‌ای هم بر آن مترتّب نشود، اشکالى ندارد.
با حفظ حجاب اسلامى و جهات شرعى دیگر، مانعى ندارد.
درصورتی‌که زحمت زیادی نداشته باشد باید آن‌ها را بردارید.
اگر چاره‌ای ندارند می‌توانند به مقدار ضرورت استفاده کنند و آن را به ذمه بگیرند و هر وقت توانایی داشتند به صاحبش برسانند و اگر به صاحبش دسترسی ندارند به نیت او به فقرا صدقه دهند.
درصورتی‌که مطمئن به عدم خیانت فردی که مدیریت دارد باشید او مقدم است.
آنچه عرفا ضرر محسوب شود حرام است.
در فرض سؤال، مانعی ندارد و به مقداری که برای اثبات بی‌گناهی لازم است می‌تواند.
اعسار حق نیست بلکه حکم است و حکم قابل اسقاط نیست.
این کار خالی از اشکال نیست.
