هرگاه كسى وصیت كند كه بعد از دفن، قبر او را نبش كرده و بدن او را به مشاهد مشرفه يا نقطه ديگر ببرند، عمل به چنين وصيتى مشكل است.
اگر شرايط كفن در آن لباس موجود باشد يا اضافه بر کفن‌های سه‌گانه باشد و لباس خيلى گران‌قیمتی نباشد به‌گونه‌ای كه اسراف محسوب شود جايز است.
اگر قرآن‌های متعدّدى باشد خالى از اشکال نیست.
اگر منظور این است که کفن‌های سه‌گانه واجب را انجام دهند و سپس او را در بوریا بپیچند و دفن کنند مانعی ندارد (و این کار اقتدا به امام حسین است).
درصورتی‌که هنگام اجرای صیغه وقف این شرط جزء آن بوده است و مراکز مسئول نیز اجازه می‌دهند مطابق وصیت عمل کنند.
اگر شخص معيّنى را در وصیت‌نامه ذكر نكرده، دختر يا همسر او هم مىتوانند نيابت كنند.
چنانچه دو سه روز بیشتر فاصله نباشد مانعی ندارد.
آرى لازم است وصیت مذكور به انضمام ساير وصاياى مرحوم بيش از ثلث اموالش نباشد.
درصورتی‌که از عقل و هوش كافى برخوردار بوده وصیت‌نامه و صلح‌نامه‌ای كه در مرض متّصل به موت تنظيم كرده نافذ است.
براى هر موردى که مشروع و مباح است می‌تواند وصیت کند و ثلث را در مال خاصی که بخواهد تعیین نماید.
این وصیت به انضمام سایر وصایای میّت تنها نسبت به ثلث اموال وی اثر دارد و دوسوّم دیگر مطابق قانون ارث در میان ورثه تقسیم می‌گردد.
هرگاه امانت‌دار نشانههاى مرگ را در خود ببيند چنانچه ممكن است بايد امانت را به صاحب آن يا وكيل او برساند و اگر ممكن نيست احتياط آن است به حاكم شرع دهد و اگر دسترسى ندارد بايد وصیت كند و شاهد بگيرد و به وصى و شاهد اسم صاحب‌مال و جنس و خصوصيّات و محل آن را بگويد.
كسى كه آثار مرگ را در خود مىبيند اگر مالى نزد كسى دارد، يا در جايى پنهان كرده كه ورثه نمىدانند، چنانچه به‌واسطه ندانستن حقّشان از بين برود بايد به آنان اطّلاع دهد.
استعمال آن‌ها براى خوردن یا آشامیدن یا آب وضو و غسل و مانند آن جایز نیست، امّا براى کارهایى که طهارت در آن شرط نیست (مانند آبیارى زراعت و آب دادن به حیوانات) مانعى ندارد، هرچند احتیاط مستحب آن است که به‌هیچ‌وجه از آن‌ها استفاده نشود.
اگر ظرف مخصوص این امور است بنابر احتیاط واجب، از استفاده از ظروفی که مخصوص این امور است اجتناب شود اما اگر ظرف مخصوص این امور نباشد بلکه تنها آلوده‌شده باشد بعد از تطهیر استفاده از آن اشکالی ندارد.
