قربانی را تا قبل از اتمام ذی‌الحجه در ایران انجام داده و تقصیر می‌نماید و مقداری از مو را به فردی می‌دهد که در اولین فرصت به مکه ببرد.
عمل شما صحيح بوده و كفّاره‌اى ندارد.
هرگاه قبل از تقصير گمان كند سعى خود را كامل كرده، بايد به اين گمان قناعت نكند و تحقيق نمايد و اگر فكرش به‌جايى نرسيد، مقدارى را كه اطمينان به انجامش ندارد، به‌جا آورد و اگر بدون تحقيق تنها به گمان این‌که سعى خود را كامل كرده، تقصير كند (موى سر را كوتاه كند) و پس‌ازآن با همسر خود نزديكى نمايد، احتياط واجب آن است كه علاوه بر تكميل سعى خود، يك گاو قربانى كند (قربانى را اگر بتواند در مکه و اگر نتواند در شهر خود ذبح مى‌كند).
پنجمين واجب عمره تقصير است؛ يعنى كوتاه كردن موى سر، يا صورت (ريش يا سبيل) و گرفتن مقدارى از ناخن و كافى است تنها كمى از موى سر، يا صورت را كوتاه كند و از كوتاه كردن ناخن صرف‌نظر نمايد.
احتياط واجب آن است كه به كوتاه كردن ناخن به‌تنهایی قناعت نكند.
قناعت كردن به كوتاه نمودن موى زير بغل و مانند آن، مشكل است.
كوتاه كردن موى سر، يا صورت، با هر وسيله‌اى باشد فرق نمى‌كند؛ ولى كندن مو كافى نيست.
اين كار براى تقصير كافى نيست. عمره او باطل‌شده و حج او مبدّل به حج اِفراد گرديده و صحيح است، ولى احتياط واجب آن است كه پس از حج، عمره مفرده‌اى بجا آورد.
كندن مو براى تقصير كافى نيست. بنابراين، عمره تمتّع او صحيح نيست، مگر این‌که قبل از احرامِ عمره تمتّع، با تقصير صحيح از احرام عمره مفرده خارج شود.
تراشيدن سر، به‌جا كوتاه كردن مو، در تقصير عمره تمتّع جايز نيست و هرگاه عمداً اين كار را كند و در ماه ذی‌القعده به بعد باشد، احتياط واجب آن است كه گوسفندى كفّاره دهد؛ و اگر از روى عمد اين كار را نكرده، كفّاره ندارد.
تقصير عبادت است و بايد با قصد قربت و براى خدا انجام شود و اگر ريا كند عمره‌اش باطل مى‌گردد؛ مگر آن‌که جبران كند و مجدداً به‌قصد قربت انجام دهد.
منظور اين است، اگر در تقصير ريا كند و بدون این‌که آن را جبران نمايد براى حج محرم شود و حج انجام دهد. در اين صورت اگر از روى عمد، يا جهل به مسئله بوده، حج او مبدّل به حج اِفراد شده و بعد از اعمال حج، عمره مفرده به‌جا مى‌آورد و حجش صحيح است؛ و اگر عمره مفرده بوده، تقصير را با قصد قربت تكرار مى‌كند.
