کسى را نمی‌توان مجبور به ازدواج کرد ولى توصیه و ارشاد آنها بلامانع است، همچنین در مواردى که قاضى می‌تواند عفو کند و از اجراى حدّ صرف‌نظر کند حق دارد عفو کردن را مشروط به ازدواج آنها نماید، البته اگر زن شوهردار بوده است احتیاط واجب این است که بعد از طلاق ازدواج نکنند.
درصورتی‌که عقد قبلى با رضایت انجام‌شده و صحیح بوده و زنا با زن شوهردار واقع‌شده، ولی اگر حکم را نمی‌دانسته‌اند و ازدواج نموده‌اند ادامه‌ی زندگی آنها اشکالی ندارد.
اگر می دانستند عقد اول باطل بوده و در عین حال نزدیکی واقع شده، ارتباط با فرد دوم مانع ازدواج نیست ولی اگر نمی دانسته باطل شده و نزدیکی واقع شده بهتر است با فرد دوم ازدواج نکند.
1- نیاز به چهار شاهد عادل دارد.2- اگر قتل زانی واقع شده (نه زوجه) باید شهادت به وقوع زنا در برابر زوج بدهند.3- هر گاه به وظیفه شرعی خود عمل کرده و الآن راهی برای اثبات آن ندارد توسل به توریه مانعی ندارد.
اگر زن را مجبور به این کار کند زنای به عنف محسوب می شود.
اگر زانی اعتراف به الحاق بچه به خود نکرده ولایت ندارد و دختر می تواند با صلاحدید بزرگترهای فامیل و اجازه آنها ازدواج کند و تنها در صورتی که سن او بیش از سی سال شود و بتواند مصلحت خود را تشخیص دهد نیاز به این اجازه نیست.
