درصورتی‌که روزه گرفتن براي خود مادر ضرر داشته پرداخت کفاره آن نيز بر عهده خودش می‌باشد اما اگر براي بچه ضرر داشته بنا بر احتياط واجب بر عهده شوهر است.
در فرض سؤال، باید قضا کنند و یک کفاره بپردازند و کفاره تأخیر ندارد.
در حال حاضر شما مكلّف به‌روزه نيستيد و احتياط واجب آن است كه اگر قدرت داريد براى هرروز به‌اندازه یک مدّ طعام (۷۵۰. گرم گندم) به شخص نيازمندى بدهيد. همچنين براى ايّام گذشته كه روزه نگرفته‌اید و تا سال بعد هم توانايى بر روزه نداشته‌اید.
هم قضای آن روز را به‌جا آورد و هم برای هرروز یک مسکین را سیر کند.
در فرض سؤال، باید قضا کنند و یک کفاره بپردازند و کفاره تأخیر ندارد.
زنانى كه بچه شير می‌دهند خواه مادر بچه باشند يا دايه، اگر روزه گرفتن باعث كمى شير آنها و ناراحتى بچه شود روزه بر آنها واجب نيست، ولى براى هرروز همان كفّاره (يك مد طعام 750 گرم) گندم یا جو یا مانند آن واجب است، بعداً نيز بايد روزه را قضا كنند، امّا اگر روزه براى خودشان ضرر داشته باشد، نه‌روزه واجب است و نه كفّاره، ولى بايد بعداً روزه‌هايى را كه نگرفته‌اند قضا نمايند، البته اگر روزه برای خود زن ضرر داشته باشد و نتواند تا سال بعد قضا نماید، قضا نیز ندارد.
اگر كسى پيدا شود كه بدون اجرت، بچه را شير دهد يا شخصى پيدا شود كه اجرت دايه را بى منّت بپردازد، در اين صورت روزه گرفتن واجب است.
در فرض سؤال ازدواج اشکالی ندارد.
