مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که بیماری او در حدی باشد که اوقات نماز را تشخیص نمی‌دهد نه‌روزه بر او واجب است و نه کفاره.

درصورتی‌که عقل و هوش کافی دارد و اوقات نماز را تشخیص می‌دهد باید نماز را به هر شکل ممکن انجام دهد و اگر چنین نیست نماز بر او واجب نیست و لازم نیست قضا کند.

چنانچه توانایی بر انجام نماز صحیح نداشته و عقل و شعور کافی نداشته است، نماز بر او واجب نبوده است و لازم نیست قضا شود، امّا اگر عقل و شعور کافى دارد، ولى گرفتار فراموشى می‌شود احتیاط واجب آن است که فرزند بزرگ‌تر بعد از فوت او نمازهایش را قضا کند.