هرگاه چیزى از پشت‌پا، یا پیشِ سر، براى مسح کردن ـ ولو به‌اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح می‌کند و اگر نباشد، جبیره اى بر آن می‌گذارد، و وضوى جبیره اى می‌گیرد و بنا بر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
كسى كه وظيفه او تيمّم است هرگاه در اعضاى تيمّم او زخم، يا دمل، يا شكستگى باشدبايد مطابق دستور وضوى جبيره اى تيمّم جبيره اى كند.
هرگاه زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دست ها است و روى آن باز است؛ اما آب ريختن روى آن ضرر دارد، كافى است اطراف آن را بشويد، ولى اگر كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بايد دست تر بر خود آن نيز بكشد و اگر ضرر دارد مستحب است پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر روى آن بكشد.
هرگاه زخم يا دمل و شكستگى با پارچه يا گچ يا مانند آن بسته شده است، چنانچه باز كردن آن ضرر و مشقّت زيادى ندارد و آب هم براى آن مضر نيست، بايد آن را باز كند و وضو بگيرد، در غير اين صورت اطراف زخم يا شكستگى را بشويد و احتياط مستحب آن است كه روى جبيره را نيز مسح كند و اگر جبيره، نجس است يا نمى شود روى آن دستِ تر بكشد، پارچه پاكى را بر آن ببندد و دستِ تر روى آن بكشد.
چيزى كه با آن زخم يا عضو شكسته را می بندند و دوايى كه روى آن می گذارند (جبيره) ناميده مى شود.
هرگاه در يكى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شكستگى باشد چنانچه روى آن باز است و خون ندارد و آب هم براى آن مضر نيست، بايد مطابق معمول وضو بگيرد.
هرگاه جبيره بيشتر از معمول، اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست بايد به دستور جبيره عمل كند و بنا بر احتياط مستحب، تيمّم هم بنمايد و اگر برداشتن جبيره اضافى ممكن است بايد آن را بردارد.
هرگاه در اعضای وضو، زخم و جراحت و شكستگى وجود ندارد، امّا به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند، ولى اگر فقط براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد، چنانچه اطراف آن را بشويد كافى است و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بكند.
هرگاه زخم يا دمل و شكستگى در محلّ مسح باشد چنانچه نتواند آن را مسح كند بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با رطوبت آب وضو مسح كند و بنا بر احتياط واجب، تيمّم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد بايد وضوى بدون مسح بگيرد و بنا بر احتياط واجب تيمّم هم بكند.
خونى را كه دختر پيش از تمام شدن نه سال مشاهده می کند، حكم حيض ندارد و اگر مربوط به زخم و جراحتى نباشد، استحاضه است.
اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي باشد که مربوط به آن است بايد محل را تطهير کند و نمازها را بخواند و وضو نیز باطل نمی شود، ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.
يكى از خون هايى كه از زن خارج مى شود، خون استحاضه است و به طور كلّى هر خونى که از زن خارج شود و شرایط حیض و نفاس را نداشته باشد و مربوط به بکارت یا زخم یا جراحتّى در رحم نبوده باشد، خون استحاضه است و دراين موقع زن را مستحاضه مى گويند.
