مسح بايد روى پوست و لمس دست بر پا باشد و مسح كردن روى جوراب (ولو نازک) و كفش فايده ندارد، مگر در حال تقيّه و اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند آن نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد كافى است روى آنها مسح كند و اگر روى كفش نجس است، بايد چيز پاكى بر آن بيندازد و بر آن چيز مسح كند.
می توان به قصد رجاء و ثواب غسل انجام داد.
در مواردی که با آنها معاشرت داشته باشید در جهت حفظ وحدت مانعی ندارد مشروط بر اینکه دشمنی با شیعه نداشته باشند. البته درهرحال اتّصال صفوف را رعايت كنيد.
با توجه به آنکه بعضی از اهل سنت آن را لازم و بعضی دیگر لازم نمی‌دانند، تکتف در زمان تقیه لزومی ندارد.
اگر بعد از خواندن حمد «آمین» بگويد، احتياط واجب اين است كه نماز را تمام كند و اعاده نمايد ولى اگر از روى اشتباه يا در حال تقيّه بگويد اشكال ندارد.
این کار جایز نبوده و عبادت نیز باطل است.
چیزی مانند دستمال‌کاغذی را با دست نگه دارد و پیشانی را بر آن قرار دهد.
اگر به خاطر تقیه و یا جاهل قاصر بودن این کار را کرده نمازهای سابق صحیح است.
در مورد تقيّه می‌تواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد و لازم نيست براى نماز به‌جاى ديگرى رود تا روى مهر سجده كند، ولى اگر در همان‌جا بتواند روى سنگ يا بوريا و مانند آن سجده كند واجب است.
