هرگاه زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دست ها است و روى آن باز است؛ اما آب ريختن روى آن ضرر دارد، كافى است اطراف آن را بشويد، ولى اگر كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بايد دست تر بر خود آن نيز بكشد و اگر ضرر دارد مستحب است پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر روى آن بكشد.
هرگاه زخم يا دمل و شكستگى با پارچه يا گچ يا مانند آن بسته شده است، چنانچه باز كردن آن ضرر و مشقّت زيادى ندارد و آب هم براى آن مضر نيست، بايد آن را باز كند و وضو بگيرد، در غير اين صورت اطراف زخم يا شكستگى را بشويد و احتياط مستحب آن است كه روى جبيره را نيز مسح كند و اگر جبيره، نجس است يا نمى شود روى آن دستِ تر بكشد، پارچه پاكى را بر آن ببندد و دستِ تر روى آن بكشد.
اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده كه برداشتن آن ممكن نيست، يا بسيار مشقّت دارد بايد به دستور جبيره عمل كند، يعنى اطراف آن را بشويد و روى آن را دست بكشد.
اگر به‌خاطر درد چشم شستن صورت ضرر دارد بايد تيمّم كند و اگر مىتواند اطراف چشم و بقيّه صورت را بشويد، كافى است.
هرگاه جبيره بيشتر از معمول، اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست بايد به دستور جبيره عمل كند و بنا بر احتياط مستحب، تيمّم هم بنمايد و اگر برداشتن جبيره اضافى ممكن است بايد آن را بردارد.
بلند یا کوتاه بودن موهای زائد بدن ضرری به غسل نمی رساند و غسل صحیح است، هرچند ازبین بردن موهاي زير بغل و اطراف عورت، استحباب دارد.
توقف در قسمتهايي که مسجد است جايز نيست و احتياط واجب آن است که در حرم (محوطه اطراف ضريح) امامان عليهم السلام توقف نکند، ولي داخل شدن به رواقهاي اطراف ضريح مطهر ائمه علیهم اسلام اشکالی ندارد.
قسمتی از لباس يا بدن كه با زخم فاصله دارد اگر با آن نجس شود بايد آب کشیده شود، مگر جاهايى كه به‌طورمعمول خون از زخم به آنجا سرايت می‌کند.
