مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر بعد از تمام شدن غسل، شك كند كه اعضا را درست شسته يا نه اعتنا نكند و غسل صحیح است.

هرگاه بعد از نماز شك كند كه چيزى از مبطلات را در نماز انجام داده يا نه اعتنا نكند و نمازش صحيح است.

هرگاه می‌داند تکبیرِ الاحرام را گفته امّا شك دارد كه صحيح گفته است يا نه اگر اين شك بعد از گفتن تکبیر پيدا شود اعتنا نكند اما اگر در حال تکبیرِ الاحرام شک کند، باید دوباره بگوید.

هرگاه در آيه و يا ذكرى از نماز شك كند بايد آن را تكرار كند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نكند و اگر اعتنا كند نمازش اشكال دارد و بنا بر احتياط واجب بايد دوباره بخواند.

شک‌هایی كه نبايد به آن‌ها اعتنا كرد به شرح زير است:1 شک بعد از محل2 شک بعد از سلام3 شک بعد از وقت4 شک کثیرالشک5 شک در امام و مأموم6 شک در نماز مستحبی

در فرض سؤال اعتناء نکند مگر اینکه نماز دورکعتی نبوده و یقین دارد یا دو رکعت خوانده یا پنج رکعت که در این صورت نمازش باطل است.

افعال جداگانه محسوب می‌شوند لذا اگر در هرکدام نسبت به اعمال قبل شک کند نباید به شک خود اعتنا کند.

در صورت که برخاسته و ایستاده‌اید و شک در تعداد سجده‌ها نموده‌اید به شک اعتنا نکنید هرچند قرائت را شروع نکرده باشید.

هرگاه بعد از گذشتن وقت نماز نافله شك كند آن را به‌جا آورده يا نه اعتنا نكند و اگر وقت‏ باقى است به‌جا آورد.

شك در افعال نماز مستحب با نماز واجب فرق ندارد، مثلاً اگر شك در حمد يا ركوع كند چنانچه محل آن نگذشته است بايد به‌جا آورد و اگر محل آن گذشته است اعتنا نكند.

اگر امام جماعت در عدد رکعت‌های نماز شك كند، مثلاً نداند سه ‏ركعت خوانده يا چهار رکعت هرگاه مأموم بداند چهار ركعت خوانده با علامتى به امام می‌فهماند و امام بايد مطابق آن عمل ‏كند و بالعكس اگر امام می‌داند چند ركعت خوانده، ولى مأموم شك می‌کند، بايد از امام پيروى كند و به شک خود اعتنا نكند.

اگر كسى در نماز معيّنى‏ مانند نماز صبح زياد شك می‌کند، فقط در آن بايد اعتنا نكند و در مورد بقیه‌ی شک‌ها باید اعتنا نماید و باید مانند دیگران عمل نماید.