زنى كه شوهرش مخارج او را نمىدهد و نان‌خور ديگرى است فطرهاش بر عهده كسى است كه نان‌خور او مىباشد و اگر زن غنى است و از مال خود خرج مىكند بايد شخصاً فطره را بدهد.
هرگاه شرایط مذکور در ضمن عقد، نه به‌عنوان مهریّه، مطرح‌شده باشد، زوجه حق ندارد رفتن خود را به خانه شوهر منوط به آن کند، هرچند حقّ مطالبه و الزام به آن را دارد.
در فرض سؤال مسئله دو حالت دارد: حالت اوّل آن است كه زوجه نزد زوج زندگى می‌کند و ظاهر حال حكايت از نفقه دارد در اين صورت زوجه بايد عدم نفقه را ثابت كند. حالت دوم آن است كه زوج مثلاً در سفر باشد يا در جاى ديگر زندگى می‌کند، كه او بايد اثبات انفاق كند.
