اقامه 17 جمله است به‌این‌ترتیب كه همه‌چیزش مانند اذان است جز اینکه در اوّل آن فقط دومرتبه «الله‌اکبر» مىگويند و در آخر آن یک‌مرتبه «لا اله الا الله» ولى بعد از گفتن «حَىَّ عَلَى خَيْرِ الْعَمَلِ»، دومرتبه «قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ» (يعنى نماز برپا شد) اضافه می‌شود.
شايسته است كه بدن در موقع گفتن اقامه آرام باشد و اقامه را از اذان آهسته‌تر بگويد و فاصله جمله‌ها را كمتر كند و میان اذان و اقامه يك گام بردارد، يا كمى بنشيند، يا سجده كند، يا دعا نمايد، يا دو ركعت نماز به‌جا آورد.
مستحب است حرف نزند ولی اعاده لازم نیست.
اگر در جمله‌های اذان و اقامه شك كند احتياط واجب آن است كه برگردد و به‌جا آورد.
سزاوار است در بین خواندن قرآن این جمله (صلوات) را نگویند و بعد از پایان آیه بگویند.
اگر فاصله‌ای نشود نعبد را بگوید کافی است.
