سفر برای دائم السّفر از حالت فوق‌العاده خارج‌شده است و مانند کسی است که کارش این است و زیاد احساس خستگی نمی‌کند.
كسى كه نمی‌تواند ايستاده نماز بخواند بايد بنشيند، ولى اگر بتواند بايستد و به عصا يا ديوار و مانند آن تكيه كند، يا پاهايش را از هم دور بگذارد بايد ايستاده نماز بخواند، مگر اينكه فوق‌العاده براى او زحمت داشته باشد. البته اگر می‌تواند قسمتی از نماز را ايستاده بخواند واجب است آن مقدار را بايستد و بقيّه را بنشيند.
کسى که نمی‌تواند ایستاده نماز بخواند باید بنشیند، ولى اگر بتواند بایستد و به عصا یا دیوار و مانند آن تکیه کند، یا پاهایش را از هم دور بگذارد باید ایستاده نماز بخواند، مگر اینکه فوق‌العاده براى او زحمت داشته باشد، همچنین مادام که می‌تواند نشسته نماز بخواند هرچند به چیزى تکیه کند باید خوابیده نماز نخواند و هرگاه نتواند باید به پهلوى راست بخوابد، به‌طوری‌که جلو بدن او روبه‌قبله باشد و اگر نتواند به پهلوى چپ و اگر آن‌هم ممکن نیست به پشت بخوابد به‌طوری‌که کف پاهاى او روبه‌قبله باشد.
هرگاه به خاطر يك حالت فوق‌العاده مانند بيمارى، غضب يا مصيبت موقتاً گرفتار حالت كثرت شك شود بايد به شک خود اعتنا كرده و مطابق احكام آن رفتار كند.
