ديه جنين به پدر و مادرش مى‌رسد و هرکدام از آنها كه در سقط شركت داشته از ديه ارث نمى‌برد و تمام آن به ديگرى مى‌رسد و اگر هر دو در سقط شركت داشته‌اند ديه به پدربزرگ و مادربزرگ پدرى و مادرى و برادران و خواهران جنين مى‌رسد و طبق قانون ارث تقسيم می‌شود و اگر آنها رضايت دهند مشكل حل می‌شود.
نگهداری آن واجب نیست و دیه به آن تعلّق نمی‌گیرد.
دیه جنین بر کسانی است که در سقط دست داشته‌اند، چنانچه مادر با میل و اختیار، خود را در اختیار طبیب قرار داده که سقط کند نیمی از دیه بر عهده اوست و باید علاوه بر پرداخت دیه از گناه بزرگی که مرتکب شده‌اند به‌طورجدی توبه کنند و با اعمال نیک آینده، گذشته را جبران نمایند.
فرقی بین آنها نیست و تغلیظ نمی‌شود، تغلیظ خلاف اصل است و به موضع نص کفایت می‌کنیم.
باید به ورثه آن بچه داده شود و سقط کننده اگر از ورثه باشد سهمی از آن نمی‌برد.
ديه جنين به پدر و مادرش مى‌رسد و هركدام از آنها كه در سقط شركت داشته از ديه ارث نمى‌برد و تمام آن به ديگرى مى‌رسد و اگر هر دو در سقط شركت داشته‌اند ديه به پدربزرگ و مادربزرگ پدرى و مادرى و برادران و خواهران جنين مى‌رسد و طبق قانون ارث تقسيم مى‌شود و اگر آنها رضايت دهند مشكل حل مى‌شود.
دیه جنین بنا بر احتیاط واجب به شرح زیر است: در بیست روز اوّل (که نطفه است) ۱۵ مثقال معمولی طلا و در بیست روز دوّم (که علقه است) ۳۰ مثقال و در بیست روز سوّم (که مضغه است) ۴۵ مثقال و در بیست روز چهار (که عظام است) ۶۰ مثقال و در بیست روز پنج (که لحم است) تا زمانی که اعضاء کامل شود و قبل از آن‌که جنین در شکم مادر به حرکت درآید ۷۵ مثقال و پس از دمیدن روح در پسر دیه کامل و در دختر نصف دیه کامل تعلّق می‌گیرد.
درصورتی‌که عامل سقط شما بوده‌اید، نه همسرتان، هرچند ایشان راضی به این کار بوده‌اند دیه جنین را شما باید به ایشان بپردازید؛ و اگر ایشان به شما ببخشد بری الذمه می‌شوید ولی چنانچه عامل هر دو باهم بوده‌اید دیه آن به برادران و خواهران و پدربزرگ و مادربزرگ آن جنین می‌رسد. ضمناً دیه آن دو جنین شصت مثقال معمولی طلا است.
دیه سقط در اینجا بر عهده مادر است؛ و دیه او به حاکم شرع می‌رسد و در مصارف بیت‌المال مصرف می‌شود.
