تقليد شما اشكالى ندارد.
اوّلا: منظور از «ضروریّات دین» اموریست که همه، اعم از عالم و غیر عالم، مى دانند جزء دین است; مانند مساله نماز و روزه و حجاب. و «محکمات» مسایلى است که به دلیل قطعى ثابت شده است; هر چند ضرورى نباشد. و «احکام ضرورى اسلام» همان احکام ضرورى دین است. و «مسلّمات» و «محکمات مذهب» امورى است که با دلیل قطعى در مذهب شیعه ثابت شده باشد. ثانیاً: اگر کسى ضروریّات دین را انکار کند، و انکارش سبب انکار نبوّت گردد، از اسلام خارج مى شود، ولى انکار ضروریّات مذهب تنها باعث خروج از مذهب است; نه اسلام.
در جایی که اکثراً مسلمان هستند حکم مسلمان جاری می شود ولی با توجه به قاعده درء تبدیل به دیه مسلمان می شود.
درصورتی‌که اعتقاد به خداوند يگانه و پيامبر (ص) اسلام داشته باشد ازدواج شما باطل نيست و با زبان نرم و اخلاق مناسب و کمک از دیگران او را از این کارها بازدارید.
اگر مطابق مذهب اهل سنت به وظیفه اش عمل کرده، اعاده ندارد.
اگر مطابق مذهب اهل سنت به وظیفه‌اش عمل کرده، اعاده ندارد.
در فرض سوال قبل از طلاق نمی تواند با او ازدواج کند.
آنها بسیاری از ضروریات اسلام را متاسفانه قبول ندارند و ازدواج با آنها مشکل است. مگر این که ثابت شود که از گروهی هستند که ضروریات را قبول دارند.
چنین ازدواجی جایز نیست اما اگر ازدواج کرده و ناچار است می تواند ادامه بدهد ولی مراقب تربیت فرزندان باشد.
هیچ‌کس را نمی‌توان به‌اجبار به مذهبی دیگر وادار کرد ولی باید سعی کرد او را از روی استدلال و منطق قوی او را ارشاد کرد.
هر کس اعتقادات صحیحی داشته باشد و از گناهان کبیره بپرهیزد و اصرار بر صغیره نداشته باشد عادل است.
