هرگاه ادامه رابطه با آن‌ها مفسده داشته باشد و یا ترک آن موجب نهی از منکر آنان شود می‌توان موقتاً آن را ترک کرد. در غیر این دو صورت، باید در حدّ واجب صله‌رحم کرد و درعین‌حال امربه‌معروف و نهی از منکر با زبان خوش فراموش نشود.
از مصادیق رحم می توان از افرادی مانند پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، برادر، خواهر، عمه، عمو، دایی، خاله و فرزندان آن ها و ... نام برد.
حداقل صله‌رحم آن است که در عرف گفته شود: «فلان کس با خویشاوندانش ارتباط دارد» و اگر طورى رفتار کند که بگویند: «قطع رابطه کرده» قطع رحم محسوب می‌شود و بستگان در این رابطه باهم متفاوت هستند: نسبت به پدر و مادر، فرزند، برادر و خواهر توجه بیشتری باید کرد و نسبت به ارحام دور توجه مختصر کافی است.
معیار صله‌رحم، داشتن ارتباط و پیوند با آن‌ها در حدّ متعارف و معمول است؛ البتّه هرقدر خویشاوندى نزدیک‌تر باشد رابطه باید بیشتر باشد.
اگر بدانید یا اظهار کنند که مایه ناراحتی است می‌توانید قطع کنید ولی اگر به‌وسیله تلفن یا مانند این‌ها ناراحت نشوند می‌توانید از این طرق صله‌رحم را بجا آورید.
آرى، در مواردى که ضرر یا مشقّت مهمی باشد، استثنا می‌شود.
منظور این است که در حدود متعارف باشد و زائد بر آن بدون اذن شوهر جایز نیست. منظور از متعارف یعنی اینکه مثلاً اگر شهرستانی باشد ماهی یک‌بار دیدار کند و اگر در همان شهر است هفته‌ای یک‌بار دیدار کند و در همان روز برگردد.
درصورتی‌که ادامه ارتباط، مفسده‌ای برای شما و خانواده داشته باشد و یا ترک آن باعث نهی از منکر آنان شود می‌توان موقتاً آن را ترک کرد. در غیر این دو صورت صله‌رحم را در حدّ واجب ترک نکنید و درعین‌حال امربه‌معروف و نهی از منکر را با زبان خوش فراموش ننمایید.
اگر با خانواده همسر، نسبت فامیلی نداشته باشد صله‌رحم با آن‌ها واجب نیست اما درهرصورت باید به‌گونه‌ای رفتار کرد که از بروز هرگونه اختلاف جلوگیری شود.
