در صورتی که ترک فرمان پدر یا مادر باعث ایذاء آنها گردد، انجام فرمان آنها مقدم است. زیرا نماز اول وقت مستحب است ولی اطاعت پدر و مادر در آنچه گفته شد واجب می باشد.
مقام هر دو والاست، و تا مى توانید در میان آن دو جمع کنید، و در صورتى که امکان نداشته باشد، بر حسب اهمیّت موارد باید عمل گردد، و آنچه مهم تر است، مقدّم شود.
همسر موقّت می‌تواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود يا كارى در خارج خانه براى خود انتخاب كند، مگر اينكه به خاطر بيرون رفتنش حقّ شوهر از بين برود، البته در مواردی که برای محرمیت دو نامزد، عقد موقّت خوانده می‌شود مطلقاً نیازی به اجازه شوهر ندارد هرچند خوب است از اختلاف پرهیز شود.
آنچه نوشته‌اید به آن معنا که شما فکر می‌کنید نیست، منظور این است که در حد معقول و متعارف و معمول باید آماده تمکین باشد ولی شرایط خاص برخلاف متعارف از سوی زوج نباشد.
اطاعت زن از شوهر مربوط به حقوق زناشویی و بیرون رفتن از منزل است، در کارهای دیگر اطاعت بر مواجب نیست، مثلاً در مورد میهمانی رفتن به همراه شوهر، اطاعت از شوهر واجب نیست، هرچند بهتر است زن و مرد در تمام مسائل باهم تفاهم داشته باشند.
درصورتی‌که زن عذری ندارد و مسافرت طولانی است احتیاط واجب آن است که تمکین نماید ولی اگر سفر مشکلاتی دارد و معذور است می‌تواند نرود.
تخلف کردن او مانع از هزینه‌های لازم بر پدر نیست.
نيّت بايد خالص و براى اطاعت خداوند باشد و ريا كردن موجب بطلان عمل است.
رعایت نظر پدر و مادر در این‌گونه مسائل واجب نیست ولى اگر بتواند موافقت آنها را جلب کند بهتر است و در این امر کوتاهی ننماید.
با همسرتان موافقت کنید و سعی کنید با زبان خوب او را از هر گونه دعوا باز دارید.
در مورد مسکن زن باید تابع شوهر باشد مگر در صورتی که آن مسکن مناسب حال آن زن و درشأن او نباشد ولی در مورد میهمانی رفتن به همراه شوهراطاعت از شوهر واجب نیست.
اجازه لازم نیست ولی به گونه ای رفتار کند که اگر مرد عاقل بود رفتار می کرد.
