در ملاقی اصل بر طهارت است ولی در شبهه محصوره، احتیاط واجب است که از دو طرف شبهه اجتناب شود ولی اگر چیزی فقط با یک‌طرف از آن‌ها ملاقات کند حکم طهارت را دارد.
هرگاه چيز پاكى با چيز نجسى ملاقات كند و يكى از آن دو رطوبت داشته باشد نجس مىشود، امّا اگر هر دو خشك باشند يا رطوبت بقدرى كم باشد كه سرايت نكند، پاك است (مگر در ملاقات چيزى با مرده انسان پيش از غسل دادن كه احتياط واجب اجتناب است، هرچند خشك باشد).
اگر در ملاقات يا در رطوبت داشتن شك كند، آن چيز نجس نمى شود.
منظور از متنجس دوم به بعد این است که متنجس دوم خشک شود سپس با رطوبت جدیدی به سومی ملاقات کند و سومی هم به همین ترتیب.
در صورت ثابت بودن زوجیت ممانعت از ملاقات دلیل روشنی ندارد.
هرگاه آب مضاف با چيز نجسى ملاقات كند نجس می‌شود، مگر در سه صورت: اوّل اينكه از بالا به پايين بريزد، مثلاً گلاب را از گلابدان روى دست نجسى بريزيم، گلاب‌هایی كه در گلابدان است نجس نمىشود. دوم اينكه مانند فوّاره با فشار از پايين به بالا رود، در اين صورت نيز تنها آن قسمت كه با نجس ملاقات كرده نجس می‌شود. سوم آن‌که به‌قدری زياد باشد كه بگويند نجاست به آن سرايت نكرده، مثل اينكه استخر بزرگى از آب مضاف باشد و نجس در گوشه‌ای از آن بيفتد يا لوله طولانى از نفت باشد و نجس با یک‌طرف آن ملاقات كند، در اينگونه موارد، بقيّه نجس نمىشود.
تنها همان گوشه‌ای که مثلاً قطره خونی در آن افتاده و اطرافش نجس می‌شود ولی به بقیه استخر سرایت نمی‌کند.
