مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه زوج یا زوجه از دنیا برود و وارث دیگرى نباشد، اگر زوجه از دنیا برود تمام مال از آنِ زوج است و اگر زوج از دنیا برود، یک‌چهارم مال از آنِ زوجه و بقیّه به امام (علیه‌السلام) تعلّق مى‌گیرد؛ و در زمان ما باید به دست حاکم شرع برسانند؛ و اگر واقعاً آن زن نیازمند باشد، حاکم شرع مى‌تواند همه یا قسمتى از آن را به او بازگرداند.

اگر تغيير حقيقى باشد زوجیت بلافاصله فسخ می‌شود و می‌توانند مجدّدا عقد ازدواج در شكل جديد بخوانند; ولى احتياط آن است كه زمان عدّه بگذرد.

اگر مرد طواف نساء را كه يكى از اعمال حجّ است به‌جا نياورد، زن كه به‌واسطه احرام بستن بر او حرام شده بود حلال نمی‌شود، اين حكم درباره زن نيز ثابت است، ولى اگر بعداً طواف نساء را به‌جا آورند به يكديگر حلال می‌شوند.

پس از وفات یکی از زن و شوهر، دیگری به او نامحرم نمی‌شود ولی محرمیتشان تنها محدود به نگاه کردن و غسل دادن است. هرچند احتياط مستحب آن است كه اگر ضرورتى نيست غسل ندهد.

محرم نیستند و درهرحال می‌توانند باهم ازدواج کنند.

طبق آخرین فتوای ما آن‌ها به یکدیگر حرام نمی‌شوند، هرچند بهتر است چنین کاری ترک شود.

زنى كه عقد دائم شده بنابر احتياط واجب نبايد بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود يا كارى در خارج خانه انتخاب كند (خواه اجازه لفظى باشد و يا از قرائن معلوم شود كه او راضى است) و جایز نیست بدون عذر شرعى از نزديكى كردن او جلوگيرى نماید. بر شوهر نيز واجب است كه غذا و لباس و منزل و لوازم ديگر را مطابق معمول (متعارف) براى او تهيّه كند (حتّى هزينه طبيب و دارو مانند آن) و اگر تهيّه نكند بنابر احتياط بدهكار او خواهد بود، خواه توانايى داشته باشد يا نه.

در محیط‌هایی که عرف و عادت بر آن است که زن به‌قصد تبرّع این کارها را انجام می‌دهد، ادّعاى زن برخلاف آن مسموع نیست، مگر این‌که ثابت کند به شوهرش اعلام کرده قصد تبرّع ندارد و شوهرش نیز پذیرفته باشد.

در فرض سؤال زن از شوهر ارث نمی‌برد و شوهر هم از او ارث نمی‌برد.

درصورتی‌که مدتی هرچند کوتاه زیر یک سقف زندگی کرده‌اند سخن زن پذیرفته نیست.

در فرض سؤال چنانچه زوج مدّعى مقدار کمتر است، قول او پذیرفته می‌شود، مگر این‌که زوجه بتواند با دلیل خلاف آن را ثابت نماید که در این صورت طبق قول او عمل می‌شود.

هرکدام باید به وظیفه خود عمل کنند.