احتیاط واجب آن است که از ورود کفّار در مساجد جلوگیرى شود، مگر درجایی که براى تحقیق در مورد اسلام باشد یا موجب خوش‌بینی و علاقه آن‌ها به اسلام و مسلمین گردد، اشکالى ندارد، البته باید جهات شرعى را رعایت کنند و سبب آلودگى مسجد نشوند و گرفتن وجهى از آن‌ها در صورتى جایز است که با میل و رضاى خود آن را بدهند و الزامى براى این کار نباشد.
زنان در حال عادت زنانه حرام است که در مسجد توقّف کنند و اگر فرش مسجد آلوده شود باید تطهیر کرد و افراد ناآگاه را باید به این مسائل آشنا کرد و در مورد زیرزمین هم اگر به هنگام وقف فقط طبقه همکف وقف مسجد شده باشد زیرزمین و طبقات دیگر حکم مسجد ندارد ولی اگر مقید به طبقه همکف نبوده همه طبقات حکم مسجد دارد.
لازم است این کاروان‌ها جهات شرعى و شئون آن اماکن متبرّکه را رعایت کنند و مسؤولین این اماکن مقدّسه باید از طرق صحیح، ازجمله نصب پلاکاردهایى هشداردهنده و توزیع اوراق چاپى و تذکرات پی‌درپی، به‌گونه‌ای که به درگیرى و خشونت منتهى نشود، مسئله را دنبال کنند.
مى‌توانند براى ورود به مکه عمره مفرده انجام دهند و براى حج محرم نشوند، ولى كسانى كه مستطيع هستند نبايد اين كار را قبول كنند و بايد عمره و حج تمتّع را بجا آورند و درهرصورت، اگر در حال احرام لباس دوخته معمولى بپوشند، حج آن‌ها صحيح است؛ ولى بايد كفّاره بدهند.
درصورتی‌که فایده قابل‌ملاحظه‌ای داشته باشد مانعی ندارد.
1. براى دخول به مکه معظّمه غسل كردن مستحب است.2. هنگام ورود به مکه، با حالت تواضع وارد شود.3. مستحب است براى دخول به مسجدالحرام غسل نمايد. 4. مستحب است با پای‌برهنه و با حالت سكينه و وقار وارد شود.5. بهتر است از باب‌السّلام كه محاذى باب بنى شيبه سابق است واردشده و جلوى در مسجدالحرام ايستاده و بگويد:«اَلسَّلامُ عَلَيْکَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ الله وَ بَرَكاتُهُ، بسم‌الله وَ بِاللّهِ وَما شآءَ الله، اَلسَّلامُ عَلى اَنْبِيآءِ الله وَ رُسُلِهِ، اَلسَّلامُ عَلى رَسُولِ الله، صَلَّى الله عَلَيْهِ وَ آلِهِ، اَلسَّلامُ عَلى اِبْراهِيمَ خَليلِ الله، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ».6. سپس داخل مسجدالحرام شود و رو به كعبه دست‌ها را بلند نموده، بگويد:«اَللّهُمَّ إِنّي اَسْأَلُکَ فِي مَقامي هذا، وَ في اَوَّلِ مَناسِكي اَنْ تَقْبَلَ تَوْبَتي، وَ اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ خَطِيئَتي، وَ اَنْ تَضَعَ عَنِّي وِزْرِي. اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي بَلَّغَنِي بَيْتَهُ الْحَرامَ. اَللّهُمَّ إِنِّي اَشْهَدُ اَنَّ هذا بَيْتُکَ الْحَرامُ الَّذِي جَعَلْتَهُ مَثابَةً لِلنّاسِ، وَ اَمْناً مُبارَكاً، وَ هُدىً لِلْعالَمِينَ. اَللّهُمَّ إنّىü عَبْدُکَ، وَ الْبَلَدَ بَلَدُکَ، وَ الْبَيْتَ بَيْتُکَ، جِئْتُ اَطْلُبُ رَحْمَتَکَ، وَ اَؤُمُّ طاعَتَکَ، مُطِيعاً لاَِمْرِکَ، راضِياً بِقَدَرِکَ، اَسْأَلُکَ مَسْأَلَةَ الْفَقِيرِ اِلَيْکَ، الْخائِفِ لِعُقُوبَتِکَ. اَللّهُمَّ افْتَحْ لي اَبْوابَ رَحْمَتِکَ، وَ اسْتَعْمِلْني بِطاعَتِکَ وَ مَرْضاتِکَ».و در روايت ديگر آمده كه بر در مسجد چنين بگويد:بسم‌الله وَ بِاللّهِ، وَ مِنَ الله وَ اِلَى الله وَ ما شآءَ الله، وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ الله، صَلَّى الله عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ خَيْرُ الاَْسْمآءِ لِلّهِ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ، وَالسَّلامُ عَلى رَسُولِ الله، اَلسَّلامُ عَلى محمد بْنِ عَبْدِ الله، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ الله وَ بَرَكاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلى اَنْبِيآءِ الله وَرُسُلِهِ، اَلسَّلامُ عَلى خَلِيلِ الرَّحْمنِ، اَلسَّلامُ عَلَى الْمُرْسَلِينَ، وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِ الله الصّالِحينَ.اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى محمد وَ آلِ محمد، وَ بارِکْ عَلى مُحمدٍ و آلِ مُحمدٍ، وَ ارْحَم مُحمداً و آلَ محمد، كَما صَلَّيْتَ وَ بارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ على إبْراهِيمَ وَ آلِ إبْراهِيمَ، إنَّکَ حَميدٌ مَجِيدٌ.اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى محمد وَ آلِ محمد، عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى إبْراهِيمَ خَلِيلِکَ، وَ عَلى أَنْبِيآءِکَ وَ رُسُلِکَ، وَ سَلِّمْ عَلَيْهِمْ، وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ، وَ الْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.اَللّهُمَّ افْتَحْ لِي أَبْوابَ رَحْمَتِکَ، وَ اسْتَعْمِلْني فِي طاعَتِکَ وَمَرْضاتِکَ، وَ احْفَظْنِي بِحِفْظِ الاِيمانِ اَبَداً ما اَبْقَيْتَني، جَلَّ ثَناءُ وَجْهِکَ، اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذِي جَعَلَني مِنْ وَفْدِهِ وَ زُوّارِهِ، وَ جَعَلَني مِمَّنْ يَعْمُرُ مَساجِدَهُ، وَ جَعَلَني مِمَّنْ يُناجüيهِ.اَللّهُمَّ إِني عَبْدُکَ، وَ زائِرُکَ في بَيْتِکَ، وَ عَلى کل مَأْتِىٍّ حَقٌّ لِمَنْ أَتاهُ وَ زارَهُ، وَ أَنْتَ خَيْرُ مَأْتِىٍّ وَ أَكْرَمُ مَزُورٍ، فَأَسْأَلُکَ يا الله يا رَحْمنُ، بِأَنَّکَ أَنْتَ الله لا إِلهَ الا أَنْتَ، وَحْدَکَ لاشَرüيکَ لَکَ، بِأَنَّکَ واحِدٌ اَحَدٌ صَمَدٌ لَمْ تَلِدْوَ لَمْ تُولَدْ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ، صَلَّى الله عَلَيْهِ وَ عَلى اهل بَيْتِهِ، يا جَوادُ يا كَرüيمُ، يا ماجِدُ يا جَبّارُ يا كَريüمُ، أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَکَ إِيّايَ بِزüيارَتüي إِيّاکَ، أَوَّلَ شَىْءٍ تُعْطِيَنüي فَكاکَ رَقَبَتüي مِنَ النّارِ.سپس سه مرتبه مى‌گويد: «أَللّهُمَّ فُکَّ رَقَبتüي مِنَ النّارِ».سپس مى‌گويد: «وَ أَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطَّيِّبِ، وَادْرَأْعَنّي شَرَّ شَياطِيْنِ الْجِنِّ وَ الإنْسِ، وَ شَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ».7. مستحب است وقتی‌که به محاذات حجرالأسود رسيد بگويد:«أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ الا الله وَحْدَهُ لا شَريکَ لَهُ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، آمَنْتُ بِاللّهِ، وَ كَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ اللّاتِ وَ الْعُزّى، وَ بِعِبادَةِ الشَّيْطانِ، وَ بِعِبادِةِ کل نِدٍّ يُدْعى مِنْ دُونِ الله».8. سپس نزديك حجرالأسود رفته و در صورت امكان دست بر آن بگذارد و بگويد:«أَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي هَدانا لِهذا، وَ ما كُنّا لِنَهْتَدِىَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا الله. سُبْحانَ الله، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ، وَ لا إِلهَ الا الله، وَ الله‌اکبر، الله‌اکبر مِنْ خَلْقِهِ، وَ الله‌اکبر مِمّا أَخْشى وَ اَحْذَرُ. لا إِلهَ الا الله، وَحْدَهُ لا شَريکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، يُحْيüي وَ يُميüتُ، وَ يُميüتُ وَ يُحْيüي، وَ هُوَ حَىٌّ لا يَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَ هُوَ عَلى کل شَىْءٍ قَديرٌ».9. صلوات بر پيغمبر و آل او عليهم السلام بفرستد و سلام بر پيغمبران بدهد، همان‌گونه كه هنگام دخول مسجد سلام مى‌دهد. 10. سپس بگويد: «إنَّى اُؤمِنُ بِوَعدِكَ وَ أوُفي بِعَهْدِکَ».11. در روايت معتبرآمده است: هنگامی‌که نزديك حجرالأسود رسيدى دستهاى خود را بلند كن و حمد و ثناى إلهى به‌جا آور و بر پيامبر اسلام (ص) صلوات بفرست و از خداوند عالم بخواه كه حج تو را قبول كند. پس‌ازآن، در صورت امكان حَجَر را بوسيده و اگر بوسيدن ممكن نشد با دست لمس كن و اگر آن‌هم ممكن نشد اشاره به آن كن و بگو:«أَللّهُمَّ أَمانَتي أَدَّيْتُها، وَ ميüثاقüي تَعاهَدْتُهُ، لِتَشْهَدَ لüي بِالْمُوفاةِ. أَللّهُمَّ تَصْديüقاً بِكِتابِکَ، وَ عَلى سُنَّةِ نَبِيِّکَ، صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، أَشْهَدُ أَنْ لا اِلهَ الا الله، وَحْدَهُ لا شَريüکَ لَهُ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، آمَنْتُ بِاللّهِ، وَ كَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ الّلاتِ وَ الْعُزّى، وَ عِبادَةِ الشَّيْطانِ، وَ عِبادَةِ کل نِدٍّ يُدْعى مِنْ دُونِ الله».و اگر نتوانى تمام آن را بخوانى، قسمتى از آن را بخوان و بگو:«أَللّهُمَّ إِلَيْکَ بَسَطْتُ يَدِي، وَ فيüما عِنْدَکَ عَظُمَتْ رَغْبَتüى، فَاقْبَلْ سُبْحَتüي، وَ اغْفِرلüي وَ ارْحَمْنüي. اَللّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْكُفْرِ وَ الْفَقْرِ، وَمَواقِفِ الْخِزْىِ فِى الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ».
نسبت به مساجد احتیاط آن است که وارد هیچ‌کدام نشود مگر برای اهداف ضروری مثل دعوت آن‌ها به‌سوی اسلام و همچنین حرم‌های ائمه علیهم‌السلام.
به‌قصد قربت مطلقه بگوید نه به‌قصد ورود.
گرفتن وجه از مسلمانان برای ورود به مسجد حتی در غیر اوقات نماز جایز نیست مگر اینکه خودشان با رضایت بدهند.
باید کسانی که مراسم را برگزار می کنند تصریح کنند مردم به قصد رجا و به قصد قربت مطلقه به جا آورند.
اگر مطابق قوانین مصوب باشد در حد معقول مانعی ندارد.
