مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشکالي ندارد.

كسى كه يقين دارد آب پيدا نمى‏كند و به جستجوى آب نرود و با تيمّم نماز بخواند بعد از نماز بفهمد كه اگر جستجو مى‏كرد آب پيدا مى‏شد نمازش باطل است، همچنين اگر بعد از جستجو، تيمّم كرده و نماز خوانده و بعداً بفهمد آب در آن‏جا وجود داشته بنابر احتياط واجب نماز را اعاده كند و اگر وقت‏گذشته قضا نمايد.

هرگاه انسان در شهر و آبادى باشد و آب پيدا نكند بايد آنقدر جستجو نمايد تا از پيدا كردن آب مأيوس شود، امّا اگر در بيابان است چنانچه كوهستانى و يا زمين پست و بلند است يا به واسطه درخت و مانند آن عبور از آن مشكل مى‏باشد بايد در هر يك از چهار طرف به اندازه پرتاب يك تير كه در قديم با كمان پرتاب مى‏كردند به جستجوى آب رود و اگر زمين هموار و بى مانع است بايد در هر طرف به اندازه مسافت دو تير جستجو كند، ولى هر طرفى كه يقين دارد آب نيست جستجو لازم ندارد و هرگاه بعضى از چهار طرف هموار و بعضى پست و بلند است بايد در هر طرف طبق دستور خودش عمل نمايد.