كسانى كه به خاطر عذرى (مانند پيرى، ترس از عادت ماهانه، بيمارى و مانند آن) طواف زيارت و نساء را قبل از وقوف به عرفات انجام داده‌اند، بوى خوش و همسر بر آن‌ها حلال نمى‌شود، بلكه تمام محرمات احرام بعد از حلق يا تقصير بر چنين افرادى حلال مى‌گردد.
در مواردى كه اين اعمال را مقدّم مى‌دارد احتياط واجب آن است كه محرم به احرام حج شود، سپس آن‌ها را انجام دهد.
اوّل بنا بر احتیاط واجب بايد محرم به احرام حج شود سپس آن اعمال را بجا آورد و تجديد تلبيه و اعاده سعى بعد از انجام آن اعمال لازم نيست.
طواف نساء را در حال ضرورت، مثل ترس از حيض و عدم امكان اقامت در مکه تا زمان پاكى از آن، مى‌توان قبل از سعى بجا آورد؛ ولى احتياط واجب آن است كه پس‌ازآن هم نايبى بگيرد كه از طرف او انجام دهد.
چنين نيابتى صحيح نيست. زيرا تقديم اعمال مکه براى كسى جايز است كه خودش بخواهد آن را انجام دهد.
در مورد اولاد اولویت عرفیه به دلیل اقربیت ثابت است.
