به مقدارى كه خودش مى‌تواند انجام دهد و نايب هم بگيرد.
نيابت مزبور كفايت نمى‌كند و شخص اوّل همچنان در احرام باقى است و پولى كه خرج شده از جيب كسى كه خرج كرده رفته و نمى‌تواند از ولی مجنون بگيرد، ولى چنانچه او را فريب داده باشد، مثلاً كسى گفته باشد شما اين كار را انجام دهيد من اجرت آن را از ولی او مى‌گيرم و به شما مى‌دهم، در اين صورت مى‌تواند از همين شخص بگيرد و احتياط آن است كه ولی مجنون براى او نايب بگيرد كه بقيّه اعمالش را انجام دهند.
جايز است از طرف ميّت كسى را براى حج واجب، يا مستحب اجير كنند.
اگر بعد از احرام فوت كند، حج او قبول است؛ خواه در حرم فوت كرده باشد، يا خارج از حرم. همچنین اگر بعد از عمره تمتع فوت کرده باشد نیابت از او لازم نیست.
از طرف كسى كه زنده است (بالغ، كودك و ديوانه‌اى كه حج بر او مستقر نشده) فقط براى حج مستحبی مى‌توان اجير كرد، مگر نسبت به كسانى كه حج بر آن‌ها واجب شده و براثر كوتاهى آن را بجا نياورده‌اند و اكنون به خاطر بيمارى يا پيرى، ناتوانى و جنون قادر بر حج نيستند، در اين صورت واجب است نايب بگيرند؛ امّا اگر زمانى استطاعت مالى پیداکرده كه استطاعت جسمى نداشته و يا راه براى او باز نبوده، حج بر وى واجب نيست و گرفتن نايب نيز واجب نمى‌باشد؛ نه در حيات، نه بعد از مرگ او. ولى احتياط مستحب اين است كه در زمان حیات اجير بگيرد.
نايب گرفتن از ميقات كفايت مى‌كند و خودش بايد نايب بگيرد و نايب گرفتن ديگرى براى او كافى نيست، مگر این‌که از طرف او وكالت داشته باشد.
بقيّه طواف را خودش تكميل مى‌كند، سپس نمازش را اعاده مى‌نمايد.
نيابت لازم نيست و طواف به شكل مزبور صحيح است و طواف از طبقه بالا به هنگام ضرورت مانعى ندارد. همچنين طواف در زير سقف‌ها و رواق‌ها مانعى ندارد.
در صورت امكان آن‌ها را در باقيمانده سوار بر چرخ و مانند آن طواف دهند، در غير اين صورت، براى تمام طواف نايب بگيرند.
در این مسئله از «امر ظاهری عقلی» پیروی کرده است یعنی تصوّر عقلی او این بوده که وقت ندارد؛ و می¬دانیم «امر ظاهری عقلی» مجزی نیست؛ مانند جایی که نذر کرده سه‌شنبه را روزه بگیرد و به خیال این¬که سه‌شنبه است روزه گرفته و سپس معلوم می¬شود دوشنبه بوده است، در اینجا نیز احتیاط در تکرار است و ترک محرمات لازم نیست، تنها از رابطه با همسر بپرهیزد تا کسی به نیابت از او طواف نساء بجا آورد.
در صورت امكان آن‌ها را در باقيمانده، سوار بر چرخ و مانند آن سعى دهند، در غير اين صورت براى تمام سعى نايب بگيرند و به‌طورکلی اعمالى كه داراى اجزاى مختلفى است چنانچه محرم بخشى از آن را انجام داده باشد و از انجام بقيّه آن ناتوان شود، نايب بايد از اوّل شروع كند.
