سيّد بودن سادات از راه‌های زير ثابت می‌شود:1 - دو نفر عادل سيّد بودن او را تصديق كند (يك نفر نيز كافى است).2- در شهر و منطقه خود مشهور باشد كه سيّد است، خواه اين شهرت سبب يقين شود يا گمان.
بنا بر احتياط واجب سادات نمىتوانند بيش از مخارج يك سال خود را از خمس‌بگیرند.
هرگاه سهم سادات بيش از نياز سادات باشد بايد آن را به مجتهد عادل داد تا در مصارف ديگرى كه صلاح مىداند صرف كند و اگر كمتر از نياز سادات باشد مىتوان از سهم امام علیه‌السلام به آن‌ها داد، بناب راين کم‌وزیاد بودن سهم سادات مشكلى ايجاد نمىكند.
هرگاه سهم سادات بيش از نياز سادات باشد بايد آن را به مجتهد عادل داد تا در مصارف ديگرى كه صلاح مىداند صرف كند و اگر كمتر از نياز سادات باشد مىتوان از سهم امام علیه‌السلام به آن‌ها داد، بنابراين کم و زیاد بودن سهم سادات مشكلى ايجاد نمىكند.
احتیاط آن است که تحقیق کند، اگر سهم سادات است نپذیرد.
احتياط واجب آن است كه سهم سادات را از خود آن مال و يا از پول رايج بدهند، نه از جنس ديگر، مگر اینکه جنس ديگر را به مستحق بفروشد سپس بدهى او را از باب خمس حساب كند.
می‌تواند با اجازه حاکم شرع آن را بپردازد; یعنى درواقع به حاکم شرع وام می‌دهد که بعداً از باب وجوه با او محاسبه کند.
پرداخت سهم سادات به سادات فقیر به خاطر آن است كه آن‌ها از گرفتن زكات محروم‌اند؛ بنابراين تبعيضى محسوب نمی‌شود و محروم بودن آن‌ها از زكات دلايلى دارد كه در جاى خود بیان‌شده است.
