مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر در حال سعى صفا و مروه يادش آمد كه طواف را ناقص به‌جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان‌جا كه ناقص كرده تكميل كند، سپس بقيّه سعى را بجا آورد و طواف و سعی‌اش هر دو صحيح است. لكن احتياط واجب آن است كه اگر طواف كمتر از نصف (سه شوط و نیم) بوده، آن را تمام كند و سپس اعاده نمايد. همچنين اگر سعى را كمتر از چهار بار انجام داده، آن را تمام نموده و سپس اعاده كند و در هر دو حالت مى‌تواند طواف يا سعى را رها كرده، از اوّل بجا آورد.

آرى، احتياط آن است كه ابتدا طواف را تمام كند و نماز بخواند، سپس طواف و نماز آن را اعاده نمايد و بعد به سراغ سعى برود

اگر طواف يا سعى را به اميد انجام‌وظیفه شرعى ادامه دهد و بعد يقين پيدا كند اشكالى ندارد و طواف و سعى او صحيح است.

پوشیدن لباس احرام برای نائب در طواف یا سعی لازم نيست.

اگر محرم مشغول سعى بين صفا و مروه شود، سپس يادش بيايد كه طواف را بجا نياورده، بايد سعى را رها كرده و طواف و نماز طواف را انجام دهد و پس‌ازآن سعى را اعاده نمايد.

بايد عمل باطل‌شده را جبران كند، ولى از احرام خارج‌شده و كفّاره‌اى ندارد.

طواف و سعى مزبور صحيح و عمره مذكور مُجزى است، ولى اگر عمداً باشد كفّاره دارد.

هرگاه كسى عمداً تمام هفت دور سعى، يا قسمتى از آن را ترك كند، اگر در عمره تمتّع بوده باشد و نتواند قبل از وقوف به عرفات آن را جبران نمايد، احتياط واجب آن است كه حج خود را مبدّل به حج اِفراد كند؛ يعنى نيّت حج اِفراد كند و اعمال حج را تمام نمايد و سال آينده نيز حج تمتّع را اعاده كند.

هرگاه كسى عمداً تمام هفت دور سعى، يا قسمتى از آن را ترك كند اگر در عمره مفرده است اعمال مترتبه او باطل و بر احرام باقى است تا آن‌ها را بجا آورد.

سعى از اركان است و اگر كسى عمداً سعى در حج را ترك كند و به‌موقع آن را جبران ننمايد، حج او باطل مى‌شود. حج را احتیاطاً تمام كند و بايد سال آينده دوباره حج را به‌جا آورد.

اگر ترك سعى از روى جهل و نادانى نسبت به مسئله بوده، احتياط واجب آن است كه همان حكم عمد را اجرا كند. (اگر كسى عمداً سعى در حج را ترك كند و به‌موقع آن را جبران ننمايد، حج او باطل مى‌شود. حج را احتیاطاً تمام كند و بايد سال آينده دوباره حج را به‌جا آورد.)

اگر از روى سهو و فراموشى سعی را ترك كند، بايد هر وقت يادش آمد برگردد و آن را به‌جا آورد؛ هرچند بعد از ماه ذی‌الحجه باشد و اگر برگشتن براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد تا براى او به‌جا آورد؛ و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست. همچنين است در عمره مفرده.