مدت زمان پاسخگویی به هر سوال بین 24 تا 72 ساعت است.

لطفا قبل از 72 ساعت از پیگیری سوال و یا ارسال سوال مجدد خودداری فرمائید.

از طریق بخش پیگیری سوال، سوال خود را پیگیری نمایید.

captcha
انصراف

زمان پاسخگویی به سوالات بین 24 تا 72 ساعت می باشد.

انصراف
چینش بر اساس:حروف الفباجدیدترین مسائلپربازدیدها

تبیین عبارت (اخلال در مبانی اسلام) در قانون اساسی

با توجّه به اصل 24 قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران‌ که مقرّر می‌دارد: «نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند، مگر این‌که مخل به مبانى اسلام، یا حقوق عمومی‌ باشد.» لطفاً بفرمایید:الف) مقصود از «اخلال» و «مبانى اسلام» چیست؟ آیا مبانى اسلام به معناى احکام زیر بنایى است، یا ضروریات دینى یا فقهى منظور است، یا معناى دیگرى دارد؟ب) آیا طرح سؤال، یا برداشت‌های جدید نسبت به مسائل اسلامى، اخلال محسوب می‌شود؟ج) آیا میان طرح سؤال و برداشت‌های جدید در مجلات علمى و تخصّصى، با طرح آن‌ها در نشریات عمومى فرقى هست؟

الف) منظور از «مبانى اسلام»، مسائل ضرورى دینى است. خواه در مسائل اعتقادى باشد، مانند توحید و معاد و عصمت انبیا و ائمّه معصومین (علیهم‌السلام) و امثال آن و خواه در فروع دین و احکام و قوانین اسلام و خواه در مسائل اخلاقى و اجتماعى باشد و منظور از «اخلال» هر کارى است که سبب تضعیف مبانى فوق، یا ایجاد بدبینى و شک و تردید نسبت به آن‌ها شود، خواه از طریق درج مقاله باشد، یا داستان، یا عکس و کاریکاتور و یا غیر آن.ب) اگر منظور از سؤال، گرفتن جواب باشد، اخلال نیست. ولى اگر به‌منظور ایجاد شبهه در افکار مردم باشد، اخلال محسوب می‌شود؛ و منظور از برداشت، اگر صرفاً بیان یک احتمال علمی باشد که تحت مطالعه قرار گیرد، اخلال نیست; امّا هرگاه به‌طورقطع روى آن تکیه شود، یا به‌طورى نشر گردد که در تضاد با مسائل ضرورى اسلام محسوب گردد، اخلال به مبانى خواهد بود.ج) بدون شک بین این دو تفاوت است. در نشریات عمومى گاه ممکن است شکل اخلال به مبانى اسلام به خود بگیرد، ولى در نشریات خصوصى این‌چنین نیست.

دسته‌ها: مطبوعات

تبیین موسیقی حلال و حرام و حکم آن

با توجّه به گسترش موسیقى در جامعه، خصوصاً در بین جوانان، حکم موارد ذیل را ازنظر شرعى بیان فرمایید:الف) با توجّه به این‌که اکثر آلات موسیقى کاربردهاى مشترک بین حلال و حرام دارند، حکم خرید، فروش، نگهدارى، آموزش، یادگیرى و استفاده از آن‌ها چیست؟ب) آیا تعریف غنا ازنظر شرعى بر آوازه‌خوانی مای رایج که یک فرد متن شعر یا نثر را با آواز خوش می‌خواند قابل تطبیق است؟ آیا محتواى متن هم دخالتى در حکم شرعى دارد؟ج) مجلس حرام به چه مجلسى گفته می‌شود؟ آیا هدف و انگیزه برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان در تعیین مصداق دخالت دارد؟ یا صِرف وقوع عمل حرام در مجلسى، آن را تبدیل به مجلس حرام می‌کند؟د) با توجّه به‌حکم مسئله فوق، منظور از مناسبت آهنگ یا غنا با مجلس حرام، آیا اختصاص آن صرفاً به مجلس حرام است (یعنى این آهنگ فقط در این‌گونه مجالس نواخته می‌شود) یا به‌صرف نواختن آهنگ در مجلس حرام، مناسبت با مجلس حرام تحقق پیدا می‌کند؟

جواب الف تا د: کلیّه صداها و آهنگ‌هایی که مناسب مجالس لهو و فساد است حرام و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف خواهد بود. منظور از مناسبت با مجلس لهو و فساد آن است که این‌گونه آهنگ‌ها، صرف‌نظر از محتوا، غالباً در آن‌گونه مجالس نواخته می‌شود و نیّت تشکیل‌دهندگان در آن تأثیر ندارد و منظور از آلات مشترکِ آلاتى است که به‌طور گسترده هم در مجالس حرام و هم در مجالس حلال از آن استفاده می‌شود.

دسته‌ها: موسیقی
پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی