مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 44ـ هرگاه روى زمين يا پشت بام عين نجس باشد و باران روى آن ببارد احتياط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار که روى نجس نباريده پاک است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن هم پاک است.

مسأله 40ـ هرگاه ظرفى را زير آب لوله کشى بگذارند، آبى که درون ظرف است حکم آب جارى را دارد، به شرط اين که متّصل به آب لوله کشى باشد.

مسأله 21ـ آب يا «مطلق» است يا «مضاف». آب مضاف آبى است که به تنهايى به آن آب گفته نشود، مثلاً بگويند «آب ميوه»، «آب نمک» و «آب گل»; امّا آب مطلق آن است که مى توان بدون هيچ قيد و شرطى به آن آب گفت; مثل آبهاى معمولى.

مسأله 61ـ آب نيم خورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوک نجس است، امّا نيم خورده حيوانات حرام گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاک است هرچند خوردن آن مکروه است.

مسأله 51ـ چاههاى عميق و نيمه عميق و معمولى که آب آن با موتور و تلمبه کشيده مى شود هرگاه آبى که از آن کشيده اند، به مقدار کر باشد پاک کننده است و اگر کمتر از کر باشد مادام که آب جريان مستمر دارد حکم آب چاه را دارد و با ملاقات نجاست نجس نمى شود.

مسأله 39ـ آبهاى لوله کشى شهرها و حمّام ها و مانند آن که متّصل به منبع است حکم آب جارى را دارد، به شرط اين که آب منبع به تنهايى يا به اضافه لوله ها کمتر از کر نباشد.

مسأله 37ـ آبهاى ايستاده که هروقت از آن برمى دارند باز هم مى جوشد حکم آب جارى دارد و با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، همچنين آبهاى ايستاده کنار نهرها که متّصل به نهر است.

مسأله 58ـ هرگاه آبى بر اثر مجاورت و نزديکى با عين نجس بوى نجس بگيرد پاک است، مگر اين که عين نجس به آن برسد، درعين حال اجتناب از آن بهتر است.

مسأله 22ـ آب مطلق اقسامى دارد که هرکدام حکمى دارد و آن پنج قسم است: اوّل آب کر، دوم آب قليل، سوم آب جارى و آبهاى لوله کشى، چهارم آب باران، پنجم آب چاه، ولى همه اين آبها پاک و پاک کننده اند; امّا آب مضاف چيزى را پاک نمى کند، بلکه با ملاقات به نجس، نجس مى شود.

مسأله 59ـ هرگاه آبى که بو، يا رنگ و يا طعم آن بر اثر نجاست تغيير کرده خود به خود رنگ و بو و طعمش از بين برود پاک نمى شود، مگر اين که با آب کر يا باران يا جارى مخلوط گردد.

مسأله 50ـ گرچه آب چاه بر اثر افتادن چيز نجس در آن نجس نمى شود، ولى مستحبّ است مقدارى از آن را براى هريک از اشياء نجس بکشند و دور بريزند، اين مقدار در کتابهاى مفصل فقهى تعيين شده است.

مسأله 43ـ هرگاه باران روى عين نجسى ببارد و به جاى ديگر ترشح کند، احتياط واجب اجتناب از آن است.