مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 27ـ هرگاه عين نجس (مانند خون) به آبى که بيشتر از کر است برسد و قسمتى از آن را تغيير دهد چنانچه باقيمانده به اندازه کر يا بيشتر است، فقط آن قسمت که تغيير کرده نجس مى شود و الاّ تمام آن نجس خواهد شد.

مسأله 26ـ هرگاه رنگ و بو و طعم آب کر به واسطه غير نجاست تغيير کند، نجس نمى شود ولى خوب است از هرگونه آب آلوده اجتناب گردد.

مسأله 23ـ آب کر بنابر احتياط واجب مقدار آبى است که اگر در ظرفى که طول و عرض و عمق آن هرکدام سه وجب ونيم است بريزند، آن ظرف را پرکند، يا وزن آن 384 کيلوگرم (384 ليتر) باشد و معيار در وجب، وجبهاى متوسّط است.

مسأله 31ـ آب قليل آبى را گويندکه از مقدارکر کمتر باشد و از زمين نجوشد.

مسأله 34ـ آبهايى که از زمين مى جوشد و جارى مى شود مانند آب چشمه و قنات، يا از برفهاى متراکم در کوهها سرچشمه مى گيرد و ادامه دارد آب جارى است.

مسأله 53ـ آب مضاف که در اوّل اين بحث معنى آن گفته شد مانند گلاب و آب ميوه، چيز نجس را پاک نمى کند و نيز وضو و غسل با آن صحيح نيست.

مسأله 32ـ هرگاه چيز نجسى به آب قليل برسد آن را نجس مى کند (بنابر احتياط واجب) امّا اگر از بالا بريزند، فقط آن مقدار که به نجس رسيده نجس مى شود و اگر به صورت فوّاره از پايين به بالا رود و به چيز نجسى برسد، قسمت پايين آن نجس نمى شود.

مسأله 47ـ هرگاه فرش پاکى روى زمين نجس باشد و باران بر آن ببارد و از زير آن جارى شود، آن فرش نجس نمى شود، بلکه زمين هم پاک مى شود.

مسأله 48ـ هرگاه باران بر حوضى که آب آن نجس است ببارد و با آن مخلوط گردد پاک مى شود.

مسأله 43ـ هرگاه باران روى عين نجسى ببارد و به جاى ديگر ترشح کند، احتياط واجب اجتناب از آن است.

مسأله 50ـ گرچه آب چاه بر اثر افتادن چيز نجس در آن نجس نمى شود، ولى مستحبّ است مقدارى از آن را براى هريک از اشياء نجس بکشند و دور بريزند، اين مقدار در کتابهاى مفصل فقهى تعيين شده است.

مسأله 59ـ هرگاه آبى که بو، يا رنگ و يا طعم آن بر اثر نجاست تغيير کرده خود به خود رنگ و بو و طعمش از بين برود پاک نمى شود، مگر اين که با آب کر يا باران يا جارى مخلوط گردد.