مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 57ـ آبى که معلوم نيست مطلق است يا مضاف و حالت سابقه آن هم معلوم نيست چيزى را پاک نمى کند، وضو و غسل هم با آن باطل است، امّا اگر چيز نجسى به آن رسد نجس نمى شود.

مسأله 38ـ چشمه ها و قناتها که گاه مى جوشد و گاه از جوشش مى افتد، در هنگامى که مى جوشد حکم آب جارى دارد.

مسأله 24ـ اگر عين نجس مانند بول و خون در آب کر بريزد نجس نمى شود، مگر اين که رنگ، يا بو يا مزه آن تغيير کند.

مسأله 30ـ کُر بودن آب را از دو راه مى توان شناخت: نخست اين که خود انسان يقين پيدا کند و ديگر اين که لااقل يک نفر عادل خبر دهد.

مسأله 45ـ هرگاه آب باران جارى شود و به زير سقف يا جايى که باران نمى بارد برسد آن را پاک مى کند، به شرط اين که باران قطع نشده باشد.

مسأله 25ـ اگر چيزى که نجس شده (مانند لباس و ظرف) در آب کر بشويند، پاک مى شود.

مسأله 56ـ هرگاه آبى مطلق بوده، شک کنيم مضاف شده يا نه ـ مانند سيلابهايى که نمى دانيم به آن آب مى گويند يا نه ـ حکم آب مطلق را دارد، يعنى مى توان چيزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل کرد، امّا بعکس اگر آبى مضاف بوده، شک داريم مطلق شده، حکم آب مضاف را دارد.

مسأله 56ـ هرگاه آبى مطلق بوده، شک کنيم مضاف شده يا نه ـ مانند سيلابهايى که نمى دانيم به آن آب مى گويند يا نه ـ حکم آب مطلق را دارد، يعنى مى توان چيزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل کرد، امّا بعکس اگر آبى مضاف بوده، شک داريم مطلق شده، حکم آب مضاف را دارد.

مسأله 29ـ آبى که به اندازه کر يا بيشتر بوده، چنانچه شک کنيم از کر افتاده حکم آب کر را دارد و بعکس، اگر آبى کمتر از کر بوده و شک داريم کر شده، حکم آب کمتر از کر را دارد.

مسأله 29ـ آبى که به اندازه کر يا بيشتر بوده، چنانچه شک کنيم از کر افتاده حکم آب کر را دارد و بعکس، اگر آبى کمتر از کر بوده و شک داريم کر شده، حکم آب کمتر از کر را دارد.

آبي که قبلاً پاک بوده شک داريم نجس شده يا نه، پاک است و آبي که قبلاً نجس بوده شک داريم پاک شده يا نه نجس است.

مسأله 33ـ اگر با آب قليل پاک چيزى را که نجس شده بشويند پاک مى شود (باشرايطى که بعداً گفته خواهد شد) امّا آبى که از آن جدا مى شود و آن را «غساله» گويند، نجس است; مگر در آبى که با آن مخرج بول و مدفوع را مى شويند که با پنج شرط پاک است: 1ـ يکى از اوصاف سه گانه نجس را به خود نگرفته باشد. 2ـ نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. 3ـ نجاست ديگرى مانند خون يا بول همراه آن نباشد.4ـ بنابر احتياط واجب ذرّات مدفوع در آب پيدا نباشد. 5ـ بيشتر از مقدار معمول نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد، ولى پاک بودن اين آب به آن معنى است که اگر به بدن و لباس ترشّح کند لازم نيست آن را آب بکشند، امّا ساير استفاده هاى آب پاک را از آن نمى توان کرد.