آب درون ظرفي که متصل به آب لوله کشي است
مسأله 40ـ هرگاه ظرفى را زير آب لوله کشى بگذارند، آبى که درون ظرف است حکم آب جارى را دارد، به شرط اين که متّصل به آب لوله کشى باشد.
مسأله 40ـ هرگاه ظرفى را زير آب لوله کشى بگذارند، آبى که درون ظرف است حکم آب جارى را دارد، به شرط اين که متّصل به آب لوله کشى باشد.
مسأله 39ـ آبهاى لوله کشى شهرها و حمّام ها و مانند آن که متّصل به منبع است حکم آب جارى را دارد، به شرط اين که آب منبع به تنهايى يا به اضافه لوله ها کمتر از کر نباشد.
مسأله 38ـ چشمه ها و قناتها که گاه مى جوشد و گاه از جوشش مى افتد، در هنگامى که مى جوشد حکم آب جارى دارد.
مسأله 37ـ آبهاى ايستاده که هروقت از آن برمى دارند باز هم مى جوشد حکم آب جارى دارد و با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، همچنين آبهاى ايستاده کنار نهرها که متّصل به نهر است.
مسأله 36ـ هرگاه نجاستى به آب جارى برسد و قسمتى از آن، بو، يا رنگ ويا طعم نجس گيرد همان مقدار نجس مى شود و طرفى که متّصل به چشمه است اگرچه کمتر از کر باشد پاک است، ولى طرف ديگر اگر کمتر از کر باشد نجس مى شود، مگر اين که با آب تغيير نکرده، اتّصال به چشمه داشته باشد.
مسأله 35ـ آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، مگر اين که بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
مسأله 34ـ آبهايى که از زمين مى جوشد و جارى مى شود مانند آب چشمه و قنات، يا از برفهاى متراکم در کوهها سرچشمه مى گيرد و ادامه دارد آب جارى است.
مسأله 33ـ اگر با آب قليل پاک چيزى را که نجس شده بشويند پاک مى شود (باشرايطى که بعداً گفته خواهد شد) امّا آبى که از آن جدا مى شود و آن را «غساله» گويند، نجس است; مگر در آبى که با آن مخرج بول و مدفوع را مى شويند که با پنج شرط پاک است: 1ـ يکى از اوصاف سه گانه نجس را به خود نگرفته باشد. 2ـ نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. 3ـ نجاست ديگرى مانند خون يا بول همراه آن نباشد.4ـ بنابر احتياط واجب ذرّات مدفوع در آب پيدا نباشد. 5ـ بيشتر از مقدار معمول نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد، ولى پاک بودن اين آب به آن معنى است که اگر به بدن و لباس ترشّح کند لازم نيست آن را آب بکشند، امّا ساير استفاده هاى آب پاک را از آن نمى توان کرد.
مسأله 32ـ هرگاه چيز نجسى به آب قليل برسد آن را نجس مى کند (بنابر احتياط واجب) امّا اگر از بالا بريزند، فقط آن مقدار که به نجس رسيده نجس مى شود و اگر به صورت فوّاره از پايين به بالا رود و به چيز نجسى برسد، قسمت پايين آن نجس نمى شود.
مسأله 31ـ آب قليل آبى را گويندکه از مقدارکر کمتر باشد و از زمين نجوشد.
مسأله 30ـ کُر بودن آب را از دو راه مى توان شناخت: نخست اين که خود انسان يقين پيدا کند و ديگر اين که لااقل يک نفر عادل خبر دهد.
مسأله 29ـ آبى که به اندازه کر يا بيشتر بوده، چنانچه شک کنيم از کر افتاده حکم آب کر را دارد و بعکس، اگر آبى کمتر از کر بوده و شک داريم کر شده، حکم آب کمتر از کر را دارد.