آب باراني که با عين نجاست برخورد کرده
مسأله 44ـ هرگاه روى زمين يا پشت بام عين نجس باشد و باران روى آن ببارد احتياط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار که روى نجس نباريده پاک است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن هم پاک است.
مسأله 44ـ هرگاه روى زمين يا پشت بام عين نجس باشد و باران روى آن ببارد احتياط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار که روى نجس نباريده پاک است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن هم پاک است.
مسأله 43ـ هرگاه باران روى عين نجسى ببارد و به جاى ديگر ترشح کند، احتياط واجب اجتناب از آن است.
مسأله 48ـ هرگاه باران بر حوضى که آب آن نجس است ببارد و با آن مخلوط گردد پاک مى شود.
مسأله 47ـ هرگاه فرش پاکى روى زمين نجس باشد و باران بر آن ببارد و از زير آن جارى شود، آن فرش نجس نمى شود، بلکه زمين هم پاک مى شود.
مسأله 46ـ هرگاه آب باران در جايى جمع شود و متّصل به باران باشد، حکم آب باران را دارد و هرچيز نجسى را پاک مى کند هرچند کمتر از کر باشد.
مسأله 41ـ آب باران در حکم آب جارى است و به هر چيز نجسى برسد آن را پاک مى کند، خواه زمين باشد، يا بدن، يا فرش و يا غير اينها، به شرط اين که عين نجاست در آن نباشد و غساله يعنى آبى که با آن شسته شده جدا شود.
مسأله 45ـ هرگاه آب باران جارى شود و به زير سقف يا جايى که باران نمى بارد برسد آن را پاک مى کند، به شرط اين که باران قطع نشده باشد.
مسأله 42ـ بارش چند قطره کافى نيست، بلکه بايد به مقدارى ببارد که به آن «باران» گويند.