مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله363_ مستحبّ است بعد از بيرون آمدن منى بول کند تا ذرّات باقيمانده خارج شود و اگر نکند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد که نداند منى است يا رطوبت ديگر، حکم منى دارد و بايد دوباره غسل کند.

مسأله 79ـ رطوبتهايى که از انسان خارج مى شود غير از بول و منى بر چند قسم است: اوّل آبى که گاه بعد از بول بيرون مى آيد و کمى سفيد و چسبنده است و به آن «وَدْى» مى گويند، دوم آبى که هنگام ملاعبه و بازى کردن با همسر بيرون مى آيد و به آن «مَذْى» مى گويند، سوم آبى که گاه بعد از منى بيرون مى آيد و به آن «وَذْى» گويند، همه اين آبها در صورتى که مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمى کند.

مسأله 73ـ مخرج بول با غير آب پاك نمى شود و تطهیر با شیلنگ های متّصل به آب لوله کشی که در حکم جاری است و همچنین آب قلیل، يك مرتبه كافى است؛ هر چند بهتر است با آب قلیل دوبار باشد.

مسأله 64ـ براى پوشانيدن عورت از هر چيز مى توان استفاده کرد، حتّى با دست و آب کدر.

مسأله 74ـ در شستن مخرج بول و غائط فرق ميان مجراى طبيعى و غيرطبيعى نيست، ولى در مخرج غيرطبيعى غير آب کفايت نمى کند.

مسأله 71ـ مخرج غائط را مى توان با آب شست، يا با سه قطعه کاغذ يا سنگ يا پارچه يا مانند آن تميز کرد، مگر در صورتى که از حدّ معمول تجاوز کرده و اطراف مخرج را آلوده نموده باشد، يا نجاست ديگرى مانند خون با آن بيرون آيد،يا از خارج نجاستى به آن برسد، که در اين حال فقط با آب پاک مى شود.

مسأله 87ـ مستحبّ است پيش از خواب و پيش از نماز و بعد از خارج شدن منى، بول کند.

مسأله 83ـ براى زن استبراء نيست و هرگاه رطوبت مشکوکى از او خارج شود، پاک است وضو وغسل هم ندارد.

مسأله 72ـ در مواردى که مى توان مخرج غائط را با غير آب تميز کرد، شستن با آب بهتر است.

مسأله 82ـ هرگاه شک کند استبراء کرده يا نه، بايد از رطوبتهاى مشکوک اجتناب کند، امّا اگر استبراء کرده ولى نمى داند درست بوده يا نه، اعتنا به شک نمى کند.

مسأله 82ـ هرگاه شک کند استبراء کرده يا نه، بايد از رطوبتهاى مشکوک اجتناب کند، امّا اگر استبراء کرده ولى نمى داند درست بوده يا نه، اعتنا به شک نمى کند.

مسأله 77ـ اگر شک کند که مخرج را پاک کرده، بايد خود را تطهير کند، ولى اگر بعد از نماز شک کند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير کند.