استبراء از منى
مسأله363_ مستحبّ است بعد از بيرون آمدن منى بول کند تا ذرّات باقيمانده خارج شود و اگر نکند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد که نداند منى است يا رطوبت ديگر، حکم منى دارد و بايد دوباره غسل کند.
مسأله363_ مستحبّ است بعد از بيرون آمدن منى بول کند تا ذرّات باقيمانده خارج شود و اگر نکند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد که نداند منى است يا رطوبت ديگر، حکم منى دارد و بايد دوباره غسل کند.
مسأله 79ـ رطوبتهايى که از انسان خارج مى شود غير از بول و منى بر چند قسم است: اوّل آبى که گاه بعد از بول بيرون مى آيد و کمى سفيد و چسبنده است و به آن «وَدْى» مى گويند، دوم آبى که هنگام ملاعبه و بازى کردن با همسر بيرون مى آيد و به آن «مَذْى» مى گويند، سوم آبى که گاه بعد از منى بيرون مى آيد و به آن «وَذْى» گويند، همه اين آبها در صورتى که مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمى کند.
مسأله 361ـ اگر رطوبتي از انسان خارج شود و نداند مني است يا رطوبت ديگر،چنانچه همراه با «جستن» و «شهوت» بوده باشد آن رطوبت حکم مني را دارد و اگر اين دو نشانه يا يکي از آنها را نداشته باشد حکم مني را ندارد، ولي در زن و مريض لازم نيست با جستن بيرون آيد، بلکه اگر رطوبت هنگامي بيرون آيد که به اوج شهوت جنسي رسيده است، حکم مني را دارد.