مسأله 506ـ کسى که غسل مسّ ميّت بر او واجب شده، مى تواند به مسجد برود و سوره هايى که سجده واجب دارد بخواند و با همسر خود نزديکى نمايد، ولى براى نماز و مانند آن بايد غسل کند، يعنى کسى که غسل مسّ ميّت بر او است مانند کسى است که وضو ندارد.
مسأله 491ـ هرگاه زن ظاهراً از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون وجود دارد، بايد با کمى پنبه خود را امتحان کند و اگر پاک بود غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد.
مسأله 527ـ کسى که براى حج يا عمره احرام بسته است هرگاه پيش از تمام کردن طواف و قبل از حلال شدن بوى خوش بر او، از دنيا برود بايد به جاى آب کافور او را با آب معمولى غسل دهند.
مسأله 396ـ کسى که زيادتر از معمول در حمّام آب مى ريزد، غسل او اشکال دارد، مگر اين که تصميم داشته باشد حمّامى را با پول اضافى راضى کند.
مسأله 380ـ اگر بعد از غسل بفهمد مقدارى از بدن را نشسته، کافی است همان قسمت را به نیّت غسل بشوید؛ در این صورت غسل او صحیح است.
مسأله 384ـ اگر بعد از غسل ارتماسى بفهمد مقدارى از بدن شسته نشده، کافی است همان قسمت را به نیّت غسل بشوید؛ در این صورت غسل صحیح است.
مسأله 400ـ چند غسل واجب، يا واجب و مستحب را مى توان با يک نيّت انجام داد، يعنى يک غسل کند به نيّت جنابت و حيض و مسّ ميّت و غسل جمعه و مانند آن و از همه کفايت مى کند.
مسأله 500ـ هرگاه بچّه چهارماهه اى يا بيشتر مرده به دنيا بيايد، مادر او بنابر احتياط واجب بايد غسل مسّ ميّت کند.
مسأله 537ـ هرگاه عضوى از بدن ميّت ملاقات با نجس کرده باشد، بايد پيش از آن که آن را غسل بدهند آب بکشند و احتياط مستحب آن است که تمام بدن ميّت را پيش از شروع غسل از نجاست بشويند.
مسأله 608ـ غسلهاى مستحب در شرع اسلام بسيار فراوان است و از جمله، غسلهاى زير است:1ـ غسل جمعه كه از مهمترين و مؤكّدترين غسلهاى مستحب محسوب مى شود و بهتر است كه حتّى الامكان آن را ترك نكنند، وقت آن از اذان صبح روز جمعه است تا ظهر و اگر تا ظهر انجام نشود احتياط آن است كه بدون نيّت ادا و قضا و به قصد مافى الذّمّه تا عصر جمعه به جا آورند، و اگر در روز جمعه غسل نكنند مستحبّ است از صبح شنبه تا غروب، قضاى آن را به جا آورند و كسى كه مى ترسد در روز جمعه آب پيدا نكند مى تواند روز پنجشنبه غسل را به نيّت مقدّم داشتن انجام دهد. همچنین در صورتی که احتمال دهد روز جمعه موفّق نشود تقدم آن مانعی ندارد.2ـ غسل شبهاى ماه مبارک رمضان و آن عبارت است از غسل شب اوّل ماه و تمام شبهاى فرد (مانند شب سوم، پنجم و...) و از شب بيست يکم مستحبّ است همه شب غسل کنند، وقت اين غسلها تمام شب است، هرچند بهتر است که همراه غروب آفتاب به جا آورند، ولى از شب بيست و يکم تا آخر ماه ميان نماز مغرب و عشا انجام دهند و احتياط آن است که تمام غسلهاى ماه مبارک و غسلهايى را که در مسائل آينده مى آيد به قصد رجاء يعنى به اميد مطلوبيّت پروردگار به جا آورند.3ـ غسل روز عيد فطر و عيد قربان و وقت آن از اذان صبح عيد است تا غروب و بهتر است آن را پيش از نماز عيد به جا آورند.4ـ غسل شب عيد فطر و وقت آن از اوّل مغرب است تا اذان صبح و بهتر است در اوّل شب به جا آورند.5ـ غسل روز هشتم و نهم ذى الحجّه که روز «ترويه» و روز «عرفه» نام دارد.6ـ غسل روز «اوّل، نيمه، بيست و هفتم (روز مبعث) و آخر ماه رجب».7ـ غسل روز هيجدهم ذى الحجّه (عيد غدير).8ـ غسل روز پانزدهم شعبان (ميلاد ولىّ عصر عجّل اللّه تعالى فرجه) و هفدهم ربيع الاوّل (ميلاد پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله)) و غسل روز عيد نوروز.9ـ غسل بچّه اى که تازه به دنيا آمده است.10ـ غسل زنى که براى غير شوهرش بوى خوش استعمال کرده و غسل کسى که در حال مستى خوابيده است.11ـ غسل کسى که به تماشاى کسى که به دار آويخته اند رفته و آن را ديده است، امّا اگر تصادفا نگاهش بر او بيفتد، يا براى مطلب لازمى مانند شهادت دادن رفته باشد غسل ندارد.12ـ غسل توبه يعنى هرگاه بعد از ارتکاب گناهى توبه کند، غسل به جا مى آورد.
مسأله 392ـ هنگام غسل بايد هر چيز که مانع رسيدن آب به بدن است برطرف کند و اگر احتمال عقلايى مى دهد مانعى باشد، بايد وارسى کند تا مطمئن شود مانعى نيست.
مسأله 398ـ اگر در اثناء غسل، حَدَث اصغر از او سر زند (مثلاً بول كند) ضررى به غسل او نمى زند ولى براى نماز و مانند آن، بايد وضو بگيرد.
