مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 387ـ احتياط واجب آن است که کسى که روزه واجب گرفته، يا براى حج يا عمره احرام بسته، غسل ارتماسى نکند و سر خود را زير آب فرو نبرد، ولى اگر از روى فراموشى غسل ارتماسى کند، صحيح است و ضرر به روزه و احرام او نمى زند.

مسأله 388ـ در غسل ترتيبى مى تواند سه بار در آب فرو رود، يک بار به نيّت سر و گردن، ديگرى به نيّت طرف راست و ديگرى را به نيّت طرف چپ.

مسأله 389ـ در غسل ارتماسى بايد تمام بدن پاک باشد(بنابر احتياط واجب) ولى در غسل ترتيبى پاک بودن تمام بدن لازم نيست، همين اندازه که هر عضو پيش از غسل دادن پاک باشد، کافى است.

مسأله 390ـ سابقاً گفتيم عرق جُنُب از حرام نجس نيست و چنين کسى مى تواند با آب گرم غسل کند، ولى بهتر است با آب ملايم غسل کند که عرق ننمايد.

مسأله 391ـ هرگاه مختصرى از بدن شسته نشود، غسل باطل است، امّا شستن باطن، مانند داخل گوش و بينى و داخل چشم لازم نيست.

مسأله 392ـ هنگام غسل بايد هر چيز که مانع رسيدن آب به بدن است برطرف کند و اگر احتمال عقلايى مى دهد مانعى باشد، بايد وارسى کند تا مطمئن شود مانعى نيست.

مسأله 393ـموهاى کوتاه را که جزء بدن حساب مى شود بايد بشويد، بنابر احتياط واجب شستن موهاى بلند و زير آنها هر دو لازم است.

مسأله 394ـ شرايطى که براى وضو گفته شد مانند پاک بودن آب و غير آن در غسل هم شرط است، ولى در غسل لازم نيست که از بالا به پايين بشويد و فاصله افتادن ميان شستن اعضا در غسل ترتيبى نيز اشکالى ندارد، مگر در مورد کسى که نمى تواند بول و غائط خود را حفظ کند که بايد پشت سر هم به جاآورد و فوراً نماز بخواند، همچنين در زن مستحاضه.

مسأله 395ـ کسى که قصد دارد پول حمّامى را ندهد، يا بدون علم به رضايت او مى خواهد نسيه بگذارد بنابر احتياط، غسل او باطل است، همچنين اگر قصد دارد پول حرام يا پولى که خمس آن را نداده به حمّامى بدهد.

مسأله 396ـ کسى که زيادتر از معمول در حمّام آب مى ريزد، غسل او اشکال دارد، مگر اين که تصميم داشته باشد حمّامى را با پول اضافى راضى کند.

مسأله 397ـ هرگاه شک کند غسل کرده يا نه،بايد غسل کند ولى اگر بعد از غسل شک کند غسل او صحيح بوده يا نه، اعتنا به شک نکند.

مسأله 398ـ اگر در اثناء غسل، حَدَث اصغر از او سر زند (مثلاً بول كند) ضررى به غسل او نمى زند ولى براى نماز و مانند آن، بايد وضو بگيرد.