کسي که سهواً اجزاء نماز احتياط را کم و زياد کرده
مسأله 1095ـ براى کم و زياد کردن اجزاء نماز احتياط از روى سهو، سجده سهو واجب نيست.
مسأله 1095ـ براى کم و زياد کردن اجزاء نماز احتياط از روى سهو، سجده سهو واجب نيست.
مسأله 1089ـ هرگاه قبل از خواندن نماز احتياط متوجّه شود نمازى را که خوانده است درست بوده، نماز احتياط لازم نيست و اگر در وسط نماز احتياط بفهمد مى تواند آن را رها کند.
مسأله 1096ـ اگر در نماز احتياط تشهّد يا سجده را فراموش کند احتياط واجب آن است که بعد از سلام، قضاى آن را به جا آورد.
مسأله 1091ـ هرگاه بعد از نماز احتياط بفهمد کسرى نمازش درست به اندازه نماز احتياط بوده (مثلاً در شک ميان سه و چهار يک رکعت نماز احتياط بخواند و بعد بفهمد نماز راسه رکعت خوانده) نمازش صحيح است و اگر بفهمد کسرى نماز کمتر از نماز احتياط بوده بنابر احتياط واجب بايد کسرى نماز را بلافاصله به جا آورد و اصل نماز را هم اعاده کند و اگر بفهمد کسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، چنانچه بعد از نماز احتياط کارى که نماز را باطل کند انجام نداده، احتياط واجب اين است کسرى نماز را به جا آورد و اصل نماز را هم اعاده کند.
مسأله 1087ـ نماز احتياط که براى شک در رکعتهاى نماز به جا آورده مى شود به اين ترتيب است که بعد از سلام نماز بايد فورا نيّت نماز احتياط کند و اللّه اکبر بگويد و حمد را بخواند (و سوره را ترک کند) بعد به رکوع رود و مانند نمازهاى معمولى سجده نمايد، اگرنماز احتياط او يک رکعت است بعد از دو سجده تشهّد بخواند و سلام دهد و اگر دو رکعت است بعد از دو سجده يک رکعت ديگر را مثل رکعت اوّل به جا آورد و بعد از تشهّد سلام دهد.
مسأله 1094ـ اگر در عدد رکعتهاى نماز احتياط نيز شک کند بايد بنا را بر بيشتر بگذارد، امّا اگر طرف بيشتر نماز را باطل مى کند، بنا را بر کمتر مى گذارد و نمازش صحيح است.
مسأله 1092ـ اگر کسى شک کند نماز احتياطى که بر او واجب بوده به جا آورده است يا نه،چنانچه بعد از وقت نماز باشد به شکّ خود اعتنا نکند و اگر هنوز وقت نماز باقى است در صورتى که مشغول کار ديگرى نشده بايد نماز احتياط را بخواند و اگر کارى که نماز را باطل مى کند به جا آورده است احتياط واجب آن است که نماز احتياط را بخواند و نماز را هم اعاده کند.
مسأله 1093ـ دستور نماز احتياط از نظر کم و زياد کردن رکن و اجزاى غير رکن و شک در به جا آوردن اجزا مانند ساير نمازهاى واجب است.
مسأله 1098ـ احکامى که درباره شکّ و سهو و ظنّ در نمازهاى واجب روزانه گفته شد، در ساير نمازهاى واجب نيز عيناً وجود دارد، مثلاً اگر در نماز آيات شک کند که يک رکعت خوانده يا دورکعت چون شک او در نماز دو رکعتى است نماز باطل مى شود، همچنين ساير احکام شکّ و سهو و ظنّ.
مسأله 1097ـ هرگاه قضاى سجده يا قضاى تشهّد يا سجده سهو بر او واجب شده و در عين حال نماز احتياط نيز بر او واجب است بايد اوّل نماز احتياط را به جا آورد، بعد قضاى سجده يا تشهّد را و بعد سجده سهو را.
مسأله 1088ـ نماز احتياط اذان و اقامه و سوره و قنوت ندارد و حمد را بايد آهسته بخواند، حتّى احتياط واجب آن است که «بسم اللّه» را نيز آهسته بگويد ودر ميان اصل نماز و نماز احتياط کارى که نماز را باطل مى کند انجام ندهد.
مسأله 1090ـ هرگاه پيش از خواندن نماز احتياط متوجّه شود که رکعتهاى نمازش کم بوده، مثلاً به جاى چهار رکعت سه رکعت خوانده، چنانچه کارى که نماز را باطل کند انجام نداده بايد آن مقدار را که کم خوانده است انجام دهد و براى سلام بى جا احتياطاً دو سجده سهو به جا مى آورد و اگر کارى که نماز را باطل مى کند انجام داده بايد نماز را اعاده کند.