مسأله 465ـ زنانى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارند اگر بيشتر از ده روز خون ببينند، آنچه را در روزهاى عادت ديده اند حيض است (خواه نشانه هاى حيض را داشته باشد يا نه) و آنچه بعد از روزهاى عادت ديده اند استحاضه است (خواه نشانه هاى حيض داشته باشد يا نه).
مسأله 506ـ کسى که غسل مسّ ميّت بر او واجب شده، مى تواند به مسجد برود و سوره هايى که سجده واجب دارد بخواند و با همسر خود نزديکى نمايد، ولى براى نماز و مانند آن بايد غسل کند، يعنى کسى که غسل مسّ ميّت بر او است مانند کسى است که وضو ندارد.
مسأله 491ـ هرگاه زن ظاهراً از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون وجود دارد، بايد با کمى پنبه خود را امتحان کند و اگر پاک بود غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد.
مسأله 527ـ کسى که براى حج يا عمره احرام بسته است هرگاه پيش از تمام کردن طواف و قبل از حلال شدن بوى خوش بر او، از دنيا برود بايد به جاى آب کافور او را با آب معمولى غسل دهند.
مسأله 500ـ هرگاه بچّه چهارماهه اى يا بيشتر مرده به دنيا بيايد، مادر او بنابر احتياط واجب بايد غسل مسّ ميّت کند.
مسأله 463ـ زنى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد اگر در وقت عادت، خون نبيند و در غير آن ايّام به شماره روزهاى حيضش خون ببيند بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت باشد، يا بعد از آن، به شرط اين که نشانه هاى حيض را داشته باشد.
مسأله 464ـ زنى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارد، اگر در وقت عادت خون ببيند ولى شماره روزهاى آن کمتر يا بيشتر از ايّام عادت باشد قبل از وقت عادت، يا بعد از آن نیز به شماره روزهاى عادت خون ببيند، فقط خونى را که در وقت عادت ديده حيض قرار مى دهد.
مسأله 537ـ هرگاه عضوى از بدن ميّت ملاقات با نجس کرده باشد، بايد پيش از آن که آن را غسل بدهند آب بکشند و احتياط مستحب آن است که تمام بدن ميّت را پيش از شروع غسل از نجاست بشويند.
مسأله 476ـ اگر مبتدئه بيشتر از ده روز خون ببيند که چند روز آن نشانه حيض دارد، چنانچه خونى که نشانه حيض دارد کمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، آن خون حيض و بقيّه استحاضه است و اگر کمتر از سه روز باشد بايد آنچه را نشانه حيض دارد بگيرد و باقيمانده را به عادت خويشاوندان خود مراجعه کند، همچنين اگر آنچه نشانه حيض دارد بيش از ده روز باشد به تعداد عادت خويشاوند خود حيض قرار مى دهد و بقيّه استحاضه است.
مسأله 462ـ زنى که عادت دارد هرگاه سه روز يا بيشتر خون ببيند و پاک شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون، کمتر از ده روز باشد و تمام روزهايى را که خون ديده یا در وسط پاک بوده روی هم رفته بيش از ده روز نباشد، همه آن حيض است (امّا ايّامى که در وسط پاک بوده، پاک محسوب مى شود) و اگر زيادتر از ده روز باشد آن خونى که در عادت بوده حيض و ديگرى که نبوده، استحاضه است و اگر هيچ کدام در عادت نبوده آن خونى که داراى صفات حيض است حيض و ديگرى استحاضه است و اگر هر دو صفات حيض دارد، تا ده روز حيض محسوب مى شود بعد از آن استحاضه است.
مسأله 531ـ بچّه سقط شده اى را که چهار ماه يا بيشتر دارد بايد غسل دهند و اگر کمتر از آن باشد بنابر احتياط واجب در پارچه اى بپيچند و بدون غسل دفن کنند.
مسأله 484ـ از موقعى که نخستين جزء بچّه از شکم مادر بيرون مى آيد، هر خونى که زن مى بيند خون «نفاس» است و زن را در اين حال «نفساء» مى گويند، بنابر اين خونى که قبل از خارج شدن طفل مى بيند نفاس نيست.
