کفاره جماع با حائض به قيمت روز باشد
مسأله 440ـ هرگاه بخواهد قيمت طلا را بپردازد بايد به قيمت روزى که مى پردازد حساب کند.
مسأله 440ـ هرگاه بخواهد قيمت طلا را بپردازد بايد به قيمت روزى که مى پردازد حساب کند.
مسأله 438ـ کارهايى که بر حائض حرام است به شرح زير است:1ـ تمام عبادتهايى که با وضو يا غسل يا تيمّم انجام مى شود، مانند نماز و روزه و طواف خانه خدا، ولى به جا آوردن عباداتى که طهارت در آن شرط نيست مانند نماز ميّت مانعى ندارد.2ـ تمام کارهايى که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد.3ـ نزديکى کردن، که هم براى مرد حرام است و هم براى زن.4ـ طلاق در اين حالت نيز باطل و بى اثر است.
مسأله 433ـ سه روز اوّل حيض بايد پشت سر هم باشد، بنابراين اگر مثلاً دو روز خون ببيند و يک روز پاک شود و دوباره ببيند، حيض نيست و اين که مى گوييم بايد پشت سر هم باشد، معنايش اين نيست که در تمام سه روز خون بيرون آيد، بلکه اگر در فضاى داخل فرج خون باشد کافى است.
مسأله 446ـ هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاک شده ام، حرف او قبول است، مگر اين که مورد سوءظن باشد.
مسأله 453ـ هرگاه در آخر وقت نماز پاک شود بايد غسل کند و نماز را بخواند، حتّى اگر به اندازه يک رکعت نماز وقت داشته باشد احتياط واجب خواندن نماز است و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جاآورد.
مسأله 478ـ «مبتدئه» و «مضطربه» و «ناسيه» و زنى که «عادت عدديّه» دارد، اگر خونى ببيند که نشانه هاى حيض داشته باشد، بايد فوراً عبادت را ترک کند و چنانچه بعد بفهمد حيض نبوده، بايد عبادتهايى را که به جا نياورده قضا کند، ولى اگر نشانه هاى حيض را نداشته باشد بر طبق حکم مستحاضه عمل مى کند تا ثابت شود که خون حيض است، ولى زنى که «عادت وقتيّه» يا «وقتيّه و عدديّه» دارد به محض ديدن خون در ايّام عادت، عبادت را ترک مى کند.
مسأله 458ـ زنانى که عادت وقتيّه و عدديّه دارند همين که در ايّام عادت خون ببينند حائض مى شوند و تا پايان ايّام عادت، احکام حائض را دارند، خواه نشانه هاى خون حيض در آن بوده باشد، يا نه.
مسأله 466ـ زنانى که فقط «عادت وقتيّه» دارند يعنى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببينند سپس پاک شوند، ولى شماره روزهاى آن يک اندازه نباشد، بايد تمام آن را حيض قرار دهند به شرط آن که از سه روز کمتر و از ده روز بيشتر نباشد.
مسأله 471ـ زنانى که «عادت عدديّه» دارند يعنى شماره روزهاى حيض آنها در دو ماه پشت سر هم يک اندازه است، ولى وقت آن تغيير مى کند، آنها بايد در همان چند روز به احکام حائض عمل کنند.
مسأله 477ـ «ناسيه» يعنى زنى که عادت خود را فراموش کرده، اگر ده روز يا کمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند، بايد روزهايى که خون او نشانه حيض دارد حيض قرار دهد (به شرط اين که کمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد) و اگر بيشتر باشد، يا همه روزها را يک جور ديده، احتياط واجب آن است که هفت روز اوّل را حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.
مسأله 474ـ «مضطربه» يعنى زنى که چند ماه خون ديده، ولى عادت معيّنى پيدا نکرده است، اگر ده روز يا کمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند چنانچه بعضى نشانه حيض داشته باشد و از سه روز کمتر و از ده روز بيشتر نباشد، حيض محسوب مى شود و اگر همه اش يک جور باشد مطابق عادت خويشاوندان خود عمل مى کند (اگر عادت همه يا اکثريّت قاطع آنها يکسان باشد) و هرگاه عادت آنها مختلف باشد، احتياط آن است که عادت خود را هفت روز قرار دهد.
مسأله 475ـ «مبتدئه» يعنى زنى که دفعه اوّل خون ديدن اوست، اگر ده روز يا کمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند و همه اش يک جور باشد بايد عادت خويشان خود را، بطورى که در مسأله قبل گفته شد، حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.