مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 437ـ زنى که مبتلا به خونريزى است اگر به طبيب مراجعه کند و او تشخيص دهد خون حيض يا خون زخم و مانند آن است، چنانچه به گفته طبيب اطمينان حاصل کند مى تواند بر طبق احکام آن عمل نمايد.

مسأله 438ـ کارهايى که بر حائض حرام است به شرح زير است:1ـ تمام عبادتهايى که با وضو يا غسل يا تيمّم انجام مى شود، مانند نماز و روزه و طواف خانه خدا، ولى به جا آوردن عباداتى که طهارت در آن شرط نيست مانند نماز ميّت مانعى ندارد.2ـ تمام کارهايى که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد.3ـ نزديکى کردن، که هم براى مرد حرام است و هم براى زن.4ـ طلاق در اين حالت نيز باطل و بى اثر است.

مسأله 439ـ نزدکی کردن در حال حیض، هم برای مرد و هم برای زن حرام است. چنانچه مرد در این حالت با همسر خود نزدیکی کند بهتر است کفّاره دهد و کفّاره آن، در ثلث اوّل روزهای حیض، یک مثقال طلای سکّه دار، یا قیمت آن است (مثقال شرعی 18 نخود می باشد) و اگر در ثلث دوم باشد نیم مثقال و اگر در ثلث سوم باشد یک چهارم مثقال است. بنابر این، اگر ایّام عادت شش روز باشد دو روز اوّل یک مثقال، دو روز وسط نیم مثقال و دو روز آخر یک چهارم مثقال شرعی کفّار دارد.

مسأله 440ـ هرگاه بخواهد قيمت طلا را بپردازد بايد به قيمت روزى که مى پردازد حساب کند.

مسأله 441ـ بازى کردن با همسر در حال حيض، حرام نيست و کفّاره هم ندارد.

مسأله 442ـ هرگاه نزديکى را تکرار کند مستحبّ است کفّاره را نيز تکرار کند.

مسأله 443ـ اگر مرد در حال نزديکى بفهمد زن حائض شده، بايد فوراً از او جدا شود و اگر جدانشود، گناه کرده و بنابر احتياط مستحب بايد کفّاره نيز بپردازد.

مسأله 444ـ اگر مرد با زن حائض زنا کند، يا با زن حائض بيگانه اى به گمان اين که همسر خود اوست نزديکى نمايد، احتياط آن است که کفّاره دهد.

مسأله 445ـ کسى که نمى تواند کفّاره بدهد بهتر آن است که صدقه اى بدهد و اگر نمى تواند، بايد از گناه خود استغفار کند.

مسأله 446ـ هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاک شده ام، حرف او قبول است، مگر اين که مورد سوءظن باشد.

مسأله 447ـ هرگاه زن در وسط نماز حائض شود نماز او باطل است و نبايد ادامه دهد، ولى اگر شک کند که حائض شده يا نه، نماز او صحيح است.

مسأله 448ـ هنگامى که زن از حيض پاک شود بايد براى انجام عبادات خود غسل کند و اگر دسترسى به آب ندارد تيمّم نمايد، دستور غسل حيض مثل غسل جنابت است و از وضو نيز کفايت مى کند، ولى احتياط مستحب آن است که وضو هم بگيرد (خواه پيش از غسل باشد يا بعد از غسل).