مسأله 449ـ هنگامى که زن از خون حيض پاک شود، طلاق او صحيح است و همسرش نيز مى تواند با او نزديکى کند، هر چند هنوز غسل نکرده باشد ولى احتياط مستحب آن است که پيش از غسل از نزديکى خود دارى کند، ولى کارهاى ديگرى که در وقت حيض بر او حرام بوده، مانند توقّف در مسجد و مسّ خطّ قرآن، تا غسل نکند بر او حلال نمى شود، بنابر احتياط واجب.
مسأله 450ـ نمازهاى روزانه که زن در حال حيض نخوانده قضا ندارد، ولى روزه واجب را بايد قضا کند.
مسأله 451ـ هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند يا گمان داشته باشد که اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود، بايد فوراً نماز را بخواند.
مسأله 452ـ هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز پاك باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا كند و در اندازه «وقت براى انجام واجبات» بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلاً براى مسافر به اندازه دو ركعت و براى حاضر، به اندازه چهار ركعت و كسى كه وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط واجب، قضا كردن نماز است.
مسأله 453ـ هرگاه در آخر وقت نماز پاک شود بايد غسل کند و نماز را بخواند، حتّى اگر به اندازه يک رکعت نماز وقت داشته باشد احتياط واجب خواندن نماز است و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جاآورد.
مسأله 454ـ هرگاه در آخر وقت پاک شود، امّا وقت براى غسل ندارد فقط مى تواند تيمّم کند و يک رکعت نماز را در وقت و بقيّه را در خارج وقت به جا آورد نماز بر او واجب نيست، ولى اگر گذشته از تنگى وقت تکليفش تيمّم است، مثل اين که آب براى او ضرر دارد بايد تيمّم کند و نماز را به جا آورد.
مسأله 455ـ هرگاه زن پاک شود و شک کند که به مقدار کافى وقت براى نماز باقى مانده يا نه، بايد نمازش را بخواند.
مسأله 456ـ مستحبّ است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاک کند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمى تواند تيمّم کند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذکر خدا و دعا و صلوات شود، امّا خواندن قرآن و همراه داشتن آن و مسّ حواشى و فاصله ميان خطوط آن و نيز خضاب کردن به حنا براى حائض شايسته نيست.
مسأله 457ـ زنان حائض بر شش گونه اند:1ـ صاحب عادت وقتيّه و عدديّه: يعنى زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند و شماره روزهاى او در هر دو ماه يک اندازه باشد، مثل اين که دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم، خون ببيند.2ـ صاحب عادت وقتيّه: و آن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند، ولى شماره روزهاى او به يک اندازه نباشد، مثلاً يک ماه، پنج روز و يک ماه، هفت روز ببيند.3ـ صاحب عادت عدديّه: و آن زنى است که شماره روزهاى عادت او در دو ماه پشت سر هم يک اندازه است (مثلاً هفت روز)، ولى وقت ديدن آن مختلف است، مثلاً يک بار از اوّل ماه و بار ديگر از دهم ماه شروع مى شود.4ـ مضطربه: و آن زنى است که چندماه حائض شده ولى عادت معيّن پيدا نکرده و يا اگر سابقاً عادت داشته، به هم خورده و عادت تازه اى جانشين آن نشده است.5ـ مبتدئه: و آن زنى است که براى اوّلين بار حائض مى شود.6ـ ناسيه: و آن زنى است که عادت خود را فراموش کرده است. هر کدام از اينها احکامى دارند که در مسائل آينده گفته مى شود.
مسأله 458ـ زنانى که عادت وقتيّه و عدديّه دارند همين که در ايّام عادت خون ببينند حائض مى شوند و تا پايان ايّام عادت، احکام حائض را دارند، خواه نشانه هاى خون حيض در آن بوده باشد، يا نه.
مسأله 459ـ هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى در دوماه پشت سر هم چند روز معيّن (مثلاً از اوّل تا هفتم ماه) خونى را که مى بيند، نشانه هاى حيض را دارد، امّا بقيّه چنين نيست، او نيز بايد همان ايّام را عادت قرار دهد.
مسأله 460ـ زنانى که «عادت وقتيّه و عدديّه» دارند، اگر يکى دو سه روز جلوتر از زمان عادت يا بعد از آن خون ببينند بطورى که بگويند عادت را جلو يا عقب انداخته، بايد به احکام زن حائض عمل کنند، خواه آن خون نشانه هاى حيض را داشته باشد يا نه.
