مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 457ـ زنان حائض بر شش گونه اند:1ـ صاحب عادت وقتيّه و عدديّه: يعنى زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند و شماره روزهاى او در هر دو ماه يک اندازه باشد، مثل اين که دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم، خون ببيند.2ـ صاحب عادت وقتيّه: و آن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند، ولى شماره روزهاى او به يک اندازه نباشد، مثلاً يک ماه، پنج روز و يک ماه، هفت روز ببيند.3ـ صاحب عادت عدديّه: و آن زنى است که شماره روزهاى عادت او در دو ماه پشت سر هم يک اندازه است (مثلاً هفت روز)، ولى وقت ديدن آن مختلف است، مثلاً يک بار از اوّل ماه و بار ديگر از دهم ماه شروع مى شود.4ـ مضطربه: و آن زنى است که چندماه حائض شده ولى عادت معيّن پيدا نکرده و يا اگر سابقاً عادت داشته، به هم خورده و عادت تازه اى جانشين آن نشده است.5ـ مبتدئه: و آن زنى است که براى اوّلين بار حائض مى شود.6ـ ناسيه: و آن زنى است که عادت خود را فراموش کرده است. هر کدام از اينها احکامى دارند که در مسائل آينده گفته مى شود.

مسأله 467ـ زنى که از خون پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون او نشانه هاى حيض را دارد، امّا شماره روزهاى خونى که نشانه حيض را دارد يک اندازه نيست، چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را نشانه حيض دارد حيض قرار دهد.

مسأله 472ـ زنانى که از خون پاک نمى شوند ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را که مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى که نشانه حيض دارد در هر دو ماه يک اندازه است، امّا وقت آن يکى نيست، بايد آن چند روزى که نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.

مسأله 468ـ زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود، دو مرتبه سه روز يا بيشتر خون ببيند و مجموع روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، از ده روز بيشتر نشود (ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اوّل باشد) چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را ديده حيض قرار دهد، ولى در روزهاى وسط كه پاك است حكم طاهر را دارد.

مسأله 480ـ زنى که معمولاً ماهى يک مرتبه خون مى بيند اگر در يک ماه دوبار خون ببيند و آن خون نشانه هاى حيض را داشته باشد، چنانچه روزهايى که در وسط پاک بوده کمتر از ده روز نباشد، بايد هر دو را حيض قرار دهد.

مسأله 452ـ هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز پاك باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا كند و در اندازه «وقت براى انجام واجبات» بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلاً براى مسافر به اندازه دو ركعت و براى حاضر، به اندازه چهار ركعت و كسى كه وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط واجب، قضا كردن نماز است.

مسأله 434ـ لازم نيست شب اوّل و شب چهارم را خون ببيند، ولى بايد در شب دوم و سوم قطع نشود و ادامه داشته باشد.

مسأله 431ـ دخترى که نمى داند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند که نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه ها را داشته باشد و اطمينان حاصل کند که حيض است، دليل بر اين است که نه سالش تمام و بالغ شده است، ولى زنى که شک دارد يائسه شده يا نه، هر گاه خونى ببيند و نداند حيض است يا نه، بايد بنا بگذارد که حيض است و هنوز يائسه نشده است.

مسأله 449ـ هنگامى که زن از خون حيض پاک شود، طلاق او صحيح است و همسرش نيز مى تواند با او نزديکى کند، هر چند هنوز غسل نکرده باشد ولى احتياط مستحب آن است که پيش از غسل از نزديکى خود دارى کند، ولى کارهاى ديگرى که در وقت حيض بر او حرام بوده، مانند توقّف در مسجد و مسّ خطّ قرآن، تا غسل نکند بر او حلال نمى شود، بنابر احتياط واجب.

مسأله 426ـ «حيض» که گاهى از آن تعبير به «عادت ماهانه» مى کنند خونى است که غالباً در هر ماه چند روزى از رحم خارج مى شود و به هنگام انعقاد نطفه، غذاى فرزند است. زن را در موقع ديدن خون حيض «حائض» مى گويند و در شرع مقدّس اسلام احکامى دارد که در مسائل آينده خواهد آمد.

مسأله 437ـ زنى که مبتلا به خونريزى است اگر به طبيب مراجعه کند و او تشخيص دهد خون حيض يا خون زخم و مانند آن است، چنانچه به گفته طبيب اطمينان حاصل کند مى تواند بر طبق احکام آن عمل نمايد.

مسأله 432ـ مدّت حيض کمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نمى شود، حتّى اگر مختصرى کمتر باشد حيض نيست.