ملاقات شىء نجس با آب جارى
مسأله 35ـ آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، مگر اين که بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
مسأله 35ـ آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، مگر اين که بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
مسأله 36ـ هرگاه نجاستى به آب جارى برسد و قسمتى از آن، بو، يا رنگ ويا طعم نجس گيرد همان مقدار نجس مى شود و طرفى که متّصل به چشمه است اگرچه کمتر از کر باشد پاک است، ولى طرف ديگر اگر کمتر از کر باشد نجس مى شود، مگر اين که با آب تغيير نکرده، اتّصال به چشمه داشته باشد.
مسأله 37ـ آبهاى ايستاده که هروقت از آن برمى دارند باز هم مى جوشد حکم آب جارى دارد و با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، همچنين آبهاى ايستاده کنار نهرها که متّصل به نهر است.
مسأله 38ـ چشمه ها و قناتها که گاه مى جوشد و گاه از جوشش مى افتد، در هنگامى که مى جوشد حکم آب جارى دارد.
مسأله 39ـ آبهاى لوله کشى شهرها و حمّام ها و مانند آن که متّصل به منبع است حکم آب جارى را دارد، به شرط اين که آب منبع به تنهايى يا به اضافه لوله ها کمتر از کر نباشد.
مسأله 40ـ هرگاه ظرفى را زير آب لوله کشى بگذارند، آبى که درون ظرف است حکم آب جارى را دارد، به شرط اين که متّصل به آب لوله کشى باشد.
مسأله 41ـ آب باران در حکم آب جارى است و به هر چيز نجسى برسد آن را پاک مى کند، خواه زمين باشد، يا بدن، يا فرش و يا غير اينها، به شرط اين که عين نجاست در آن نباشد و غساله يعنى آبى که با آن شسته شده جدا شود.
مسأله 42ـ بارش چند قطره کافى نيست، بلکه بايد به مقدارى ببارد که به آن «باران» گويند.
مسأله 43ـ هرگاه باران روى عين نجسى ببارد و به جاى ديگر ترشح کند، احتياط واجب اجتناب از آن است.
مسأله 44ـ هرگاه روى زمين يا پشت بام عين نجس باشد و باران روى آن ببارد احتياط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار که روى نجس نباريده پاک است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن هم پاک است.
مسأله 45ـ هرگاه آب باران جارى شود و به زير سقف يا جايى که باران نمى بارد برسد آن را پاک مى کند، به شرط اين که باران قطع نشده باشد.
مسأله 46ـ هرگاه آب باران در جايى جمع شود و متّصل به باران باشد، حکم آب باران را دارد و هرچيز نجسى را پاک مى کند هرچند کمتر از کر باشد.