ذبح حیوان دو جنسه در قربانی حج
آیا دو جنسه بودن حیوان نقص محسوب شده و ذبح چنین گوسفندی برای قربانی حج جایز است؟
در صورتی که عرف آن را عیب محسوب کند همان حکم را دارد و چون مشکوک است از آن برای قربانی حج استفاده نشود.
در صورتی که عرف آن را عیب محسوب کند همان حکم را دارد و چون مشکوک است از آن برای قربانی حج استفاده نشود.
مىتواند روز عيد حلق يا تقصير كند.
اگر قربانى به دليلى از روز عيد تأخیر بيفتد، بنا بر احتياط نمىتواند تقصير كند و از احرام خارج شود و پسازآن قربانى نمايد، بلكه بايد ترتيب بين قربانى و تقصير و اعمال پسازآن را مراعات كند، اگر اين حكم را رعايت نكند، عمل او باطل نيست، ولى گناه كرده است.
هرگاه از روى نادانى، يا فراموشکاری اعمال منی را برخلاف ترتيب انجام دهد، عمل او صحيح است. حتّى اگر عمداً ترتيب را رعايت نكند گناه كرده، امّا اعمال او صحيح است و كفّاره ندارد.
اشکالی ندارد و می تواند طواف نساء و نماز آن را بعد از پاکی انجام دهد.
كسى كه مىداند اگر سرش را بتراشد زخمى مىشود (و زخمى كردن بدن در حال احرام خلاف احتياط است) احتياط آن است كه اوّل مقدارى از آن را كوتاه كند، سپس سرش را بتراشد.
واجب است تراشيدن يا كوتاه كردن مو قبل از طواف حج بوده باشد و اگر طواف را عمداً قبل از تقصير انجام دهد بايد بعد از تقصیر آن را اعاده كند و يك گوسفند نيز كفّاره بدهد؛ امّا اگر از روى فراموشى يا نادانى آن را مقدّم داشته، كفّاره ندارد، ولى احتياط واجب آن است كه آن را بعد از تقصير اعاده كند.
اگر حاجی سعى حج را بر تقصیر مقدّم بدارد بايد (مانند جایی که طواف را مقدم کرده) آن را اعاده كند، ولى كفّاره ندارد.
جایز است ولی باید قبلا برای انجام قربانی وکیل بگیرند و بعد از انجام اعمال مکه برگشته و اعمال منی و بیتوته را انجام دهند.
محرمى كه قصد دارد سر ديگرى را بتراشد يا كوتاه كند، بايد اوّل خودش تقصير كند و از احرام خارج شود.بنابراین محرم نمىتواند مو از بدن ديگرى زايل كند. خواه طرف مقابل مُحرِم باشد، يا غير مُحرِم، خواه با تيغ باشد، يا با وسيله ديگر؛ ولى اين كار كفّارهاى ندارد. بنابراين، بايد دقّت كرد كه در منى به هنگام بيرون آمدن از احرام، افراد محرم نمىتوانند سر ديگران را بتراشند، يا اصلاح كنند؛ بلكه اوّل بايد خودشان از احرام خارج شوند و بعد چنين كنند.
اگر براى قربانى نايب بگيرد تا نايب قربانى نكرده نمىتواند تقصير كند، ولى چنانچه به اعتقاد اینکه نائبش قربانى كرده تقصير كند و بعد معلوم شود كه نائب هنوز قربانى نكرده، تقصير مذكور كافى است، بلكه اگر پس از تقصير، اعمال مکه را به گمان قربانى كردن نايب انجام داده باشد كفايت مىكند و اعاده لازم نيست.