لازم نيست نزدیک‌ترین زمان به وقت وقوف را انتخاب کنند.
اگر قدرت بر روزه گرفتن پيدا كرد و قبل از انجام روزه‌ها فوت نمود، بر ولی او واجب است سه روز را قضا كند و احتياط واجب آن است كه هفت روز را نيز قضا نمايد.
شخصى كه حج نيابتى بجا مى‌آورد، مى‌تواند شخص ثالثى را براى قربانى وكيل كند و نيّت قربانى را نايب اصلى مى‌كند ولی اگر شرط كرده كه خودش قربانى كند، نمی‌تواند به ديگرى وكالت دهد.
اگر همه صاحبان پول راضى باشند اشكال ندارد.
اگر نتوانست سه روز روزه در مکه را، در انجام بجا آورد و به وطن بازگشت، درصورتی‌که ماه ذی‌الحجه باقى است مى‌تواند در وطن روزه بگيرد، ولى با هفت روز روزه فاصله دهد.
حاجى اگر بتواند بدون زحمت و مشقّت قرض كند و مالى داشته باشد كه بتواند قرض خود را ادا نمايد، بايد قرض كند و قربانى نمايد.
در مواردى كه اين اعمال را مقدّم مى‌دارد احتياط واجب آن است كه محرم به احرام حج شود، سپس آن‌ها را انجام دهد.
عدم ترتيب در اينجا مشکل‌ساز نيست، بلكه حتى اگر تعمّد داشته فقط كار خلافى انجام داده است.
اگر بتواند بدون مشقّت چيزى كه اضافه بر لوازم موردنیاز سفر است بفروشد، بايد آن را فروخته و با پولش قربانى تهيّه نموده و آن را ذبح كند.
