اگر ضروری باشد می‌تواند مسافرت برود و بعداً روزه بگیرد ولی اگر ضروری نیست نباید برود و اگر رفت احتیاط واجب آن است که روزه را در سفر بگیرد و بعداً نیز قضا نماید و کفّاره هم بدهد.
هرگاه روزه‌دار بعدازظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند.
رساندن غبار غليظ به حلق هرگاه در حلق تبديل به گِل شود و فرورود روزه را باطل می‌کند، در غير اين صورت روزه صحيح است، خواه غبار چيزى باشد كه خوردن آن حلال است مانند آرد، يا غبار چيزى كه خوردن آن حرام است.
در فرض سؤال چنانچه يك نماز چهار ركعتى خوانده باشد روزه‌اش صحيح است و بايد تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگيرد امّا اگر نماز چهار ركعتى نخوانده فقط روزه همان روزش صحيح است و نمازها را نيز بايد شكسته بخواند.
چنین شخصی کثیر السفر محسوب می‌شود و روزه بر او واجب می‌شود.
هرگاه به‌واسطه باد يا جارو كردن زمين، غبار غليظى برخيزد و براثر عدم مواظبت به حلق برسد، روزه‌اش باطل می‌شود، مشروط بر این‌که در حلق تبديل به گِل شود و فرورود.
درصورتی‌که به وطن برگردد یا به حد ترخص برسد و نیت روزه کند صحیح است.
در چند صورت قضاى روزه لازم نيست:الف) هرگاه چيز ديگرى غیر از مايعات را در دهان ببرد و بی‌اختیار فرورود، يا آب داخل بينى كند و بی‌اختیار فرورود.ب) در ماه رمضان اگر بعد از تحقيق يقين كند صبح نشده و چيزى بخورد و بعد معلوم شود صبح بوده است.ج) اگر فراموش كرده كه روزه است و آب را فروبرد.د) اگر براى وضو آب در دهان كند و بىاختيار فرورود.ه) كسى با همسر خود بازى كند و اطمينان داشته باشد كه با اين كار منى خارج نمىشود و تصادفاً خارج شود.و) درصورتی‌که در شب ماه رمضان جنب باشد و بخوابد؛ ولى در خواب اوّل بيدار نشود.
رسیدن به حد ترخص کافی است و روزه صحیح است.
بنا بر احتیاط واجب بخور غليظ روزه را باطل می‌کند اما بخور غير غليظ مانعي ندارد و معمولاً بخور دستگاه‌ها غلیظ نمی‌باشد.
حکم بلاد کبیره و غیر کبیره یکسان است: 1- اگر محلات آن، جزو تهران یا شهر مشابه آن محسوب شود در تمام اين شهر روزه کامل است.2- اگر محلات آن، جزو تهران یا شهر مشابه آن محسوب نشود چنانچه فاصله آن تا اولين خانه‌های شهر تهران یا شهر مشابه آن کمتر از 21.5 کيلومتر باشد در هر دو مکان و بين راه، روزه کامل است. ولي اگر بيشتر از اين مقدار فاصله داشته باشد درصورتی‌که کثير السفر باشد روزه کامل است وگرنه صحیح نمی‌باشد. حد ترخص يعني از وطن يا محل اقامتش به‌اندازه‌ای دور شود که صداي اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبينند.
