حکم روزه مستحبی برای پسر بزرگتر که روزه قضای والدین بر ذمه دارد
اگر قضای روزه والدین بر عهده پسر بزرگتر باشد، گرفتن روزه مستحبی برای او چه حکمی دارد؟
گرفتن روزه مستحب برای پسر بزرگ اشکالی ندارد.
گرفتن روزه مستحب برای پسر بزرگ اشکالی ندارد.
انجام این کار مانعی ندارد.
میتوان قبل از ظهر نیت را تغییر داد اما بعدازظهر درصورتیکه روزه استیجاری روزه قضای قطعی باشد نمیتوان تغییر نیت داده و افطار نمایند، اما اگر احتمالی باشد اشکالی ندارد.
«حدّ ترخص» يعنى از وطن يا محل اقامتش بهاندازهاى دور شود كه صداى اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبينند، امّا ديدن و نديدن ديوارهاى شهر اثرى ندارد.
اگر در دوران تحصیل آنجا حکم وطن شمارا دارد و در آن محل سکونت میکنید چنانچه قبل از اذان ظهر به آنجا برسید (چنانچه کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشید) باید روزهبگیرید و اگر در دوران تحصیل، کثیر السفر بودهاید با توجه به فاصلهای که ایجادشده، در این چند روز مسافر هستید و نماز و روزهتان شکسته است (تا زمانی که دوباره کثیر السفر شوید).
قصد اقامت ده روز، در دو محل:1- فاصله دو محل، 3 الي 4 کيلومتر باشد: نماز و روزه در هر دو محل، تمام است.2- فاصله دو محل، بين 4 تا کمتر از 21.5 کيلومتر است:الف) اگر روزي يکي دو ساعت برود و برگردد نماز و روزه تمام است، حتي اگر از ابتدا، اینگونه قصد کند.ب) اگر بيشتر از يکي دو ساعت برود: چنانچه از ابتدا چنين تصميمي داشته، نماز شکسته است و روزه نيز نمیتواند بگيرد ولي اگر از ابتدا چنين تصميمي نداشت و بعد از گذشتن ده روز يا بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتي قصد کرد به اين فاصله برود و به محل اقامه خود بازگردد، نماز و روزه تمام است.3- فاصله بيشتر از 21.5 کيلومتر است: قصد ده روز به هم میخورد.
هرگاه قصد اقامت ده روز در آن محل کرده نماز و روزه او تمام است و هرگاه لااقل هفتهای سه روز به مدت حداقل دو ماه، رفتوآمد میکند باز نماز و روزه او تمام است و اگر در محلي يک سال يا بيشتر بماند يا در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته در جايي بماند در آن محل نيز نماز و روزه تمام است.
هرگاه انسان در محلي زندگي میکرده و وطن او بوده، چنانچه ازآنجا اعراض کند، يعني ديگر قصد نداشته باشد در آنجا زندگي کند، هرچند گاهي بهعنوان مسافرت و ديدار بستگان و دوستان به آنجا برود، روزهاش در آنجا صحیح نیست، خواه در آنجا ملکي داشته باشد يا نه و خواه اقوام و بستگانش در آنجا زندگي کنند يا نکنند، مگر اينکه سالي سه چهار ماه (هرچند بهصورت پراکنده) در آنجا اقامت داشته باشد.
درصورتیکه قصد دارد براي مدت طولاني در آنجا سکونت داشته باشد (مثلاً یک سال يا بيشتر)، يا هفتهای حداقل سه روز به مدت دو سال يا بيشتر در آنجا باشد، آنجا در حکم وطن خواهد بود، روزه صحیح است و نيازي بهقصد ده روز ندارد ولي اگر آنجا نمیماند ولي در هفته حداقل سه روز رفتوآمد دارد و اين کار براي مدتي (حداقل دو ماه) ادامه دارد، روزه در آن محل و بين راه صحیح است.
گشت زنی در آسمان شهر سفر محسوب نمیشود و روزه صحیح است.