وظیفه شخص در صورت شک در عمدی بودن بطلان روزه
کسی که روزهی قضا بر عهده دارد، اما نمیداند عمداً روزه را نگرفته یا به خاطر عذر بوده است، وظیفهی او چیست؟
درصورتیکه نمیداند عمدی بوده بگوید انشاء الله بدون عمد بوده است و فقط قضا کند.
درصورتیکه نمیداند عمدی بوده بگوید انشاء الله بدون عمد بوده است و فقط قضا کند.
باید روزه بگیرد و روزهاش کفایت میکند و نظر اخیر ما در مورد نماز نیز احتیاط مستحب است (که جمع بخواند).
اگر قبل از ظهر باشد تنها سبب ابطال روزه میشود و کفاره ندارد ولی اگر بعدازظهر روزه را باطل کرده است احتیاط واجب آن است که کفارهی ده مسکین را بدهد.
درصورتیکه شخص جنب موقعیت غسل نداشته و نمیدانسته در این موارد باید تیمم نماید، روزه او باطل است ولی بنا بر احتیاط واجب باید تا پایان روز از کارهایی که روزه را باطل میکند خودداری کند و بعداً قضای آن را بجا آورد ولی کفاره واجب نیست.
در فرض سؤال اگر بعد از حد ترخص هنوز افطار نکرده باشد باید روزه آن روز را بگیرد چون قصد استمرار مسافت شرعی نداشته است.
روزهها را به نیت صاحب وجه به ترتیبی که پول گرفته بگیرد.
اگر همان تعداد فقیر با این مقدار برنج سیر شوند اشکالی ندارد.
قضاى یک روز بر او واجب نیست ولى احتیاط مستحب است.دلیل هرچند با عنوان ربط دارد: وظیفهی شخصی که روز آخر ماه رمضان از کشور خود مسافرت کرده اما در مقصد یک روز دیگر از ماه باقی است.
روزه را رها کند و روز دیگری قضا را به جا آورد
اگر روزه را شروع کرده باید ادامه دهد ولی در مورد افطار میتواند افطار کند.