اگر احتمال نمى‌داد كه حيوان چاق است، يا احتمال مى‌داد، ولى از روى بی‌مبالاتی آن را ذبح كرد، اگر قصد اطاعت امر الهى داشته كافى است.
حد ندارد ولی بسته به نظر حاکم شرع تعزیر دارد.
در صورتی که حیوان ارزش قابل توجهی داشته باشد و مفسده ای نداشته و خسارتی به آن ملک نرسد لازم است.
هرگاه گوسفند و گاو و شتر به مقدار نصاب برسد زكات آن واجب است خواه همه آن‌ها نر باشد يا ماده يا بعضى نر و بعضى ماده.
خالی از اشکال نیست؛ولی می تواند پول بابت در اختیار گذاشتن حیوان بگیرد.
هرگاه می‌توانسته آن را تبدیل به آرد کند ولی این کار را نکرده و به مرغ داده مانعی ندارد.
مردار حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است درصورتی‌که خودش مرده باشد، امّا اگر ذبح‌شده باشد ولو به غير دستور شرعی پاك است، ولى احتياط مستحب پرهيز است.
بعيد نيست قول فروشنده در مورد سنّ حيوان، يا اخته نبودن، يا ساير عيوب پنهانى، كه خريدار نمى‌داند يا نمى‌تواند تشخيص دهد، مقبول باشد.
احتياط آن است كه قربانى كننده پوست حيوان قربانى و مانند آن را نفروشد و اگر آن را براى استفاده خود نگهداری، به‌اندازه پول آن به فقرا دهد.
عاریه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن و عاريه دادن حيوانات ديگر براى منافع مشروع آن‌ها صحيح است.
در صورتی که عرف آن را عیب محسوب کند همان حکم را دارد و چون مشکوک است از آن برای قربانی حج استفاده نشود.
هرگاه احتمال بيمارى يا نقص بعضى از شرايط معتبر در قربانى را بدهد، احتياط آن است كه آن را وارسى كند، هرچند در احتمال غير عيب‌هاى مادرزادى وارسى كردن واجب نيست.
