هرگاه در ميقات باشد و شك كند لبّيك گفته، يا نه بايد لبّيك را بگويد و اگر از ميقات گذشته، احتياط آن است اگر مى‌تواند بازگردد و لبّيك را بگويد و اگر نمى‌تواند، در همان‌جا بگويد.
اگر لبّيك گفته، امّا نمى‌داند صحيح گفته يا نه؟ بنا را بر درست گفتن مى‌گذارد و احرامش صحيح است.
لازم نيست محرم نيّت را به زبان آورد، يا حتّى از قلب خود بگذراند؛ بلكه همين مقدار توجّه داشته باشد كه تصميم دارد طواف انجام دهد و اين توجّه تا پايان طواف وجود داشته باشد كافى است. به‌عبارت‌دیگر، نيّت در عبادات مانند نيّت در كارهاى روزمره است؛ همان‌طور كه (مثلاً) با قصد آب مى‌خورد و راه مى‌رود، اگر به همان شكل عبادت را بجا آورد نيّت انجام‌شده است؛ تنها قصد قربت در عبادات لازم است.
واجبات «احرام» سه چيز است: «پوشيدن لباس احرام»، «نيّت» و «گفتن لبّيك».
اگر زن در ميقات حائض باشد و يقين كند كه نمى‌تواند عمره تمتّع را در وقت خود انجام دهد، بايد نيّت حج اِفراد كند و براى حج اِفراد محرم شود، ولى اگر بعدازآن فهميد اشتباه كرده، درصورتی‌که براى حجةالاسلام محرم شده، احرام او باطل است و بايد براى عمره تمتّع مجدداً محرم شود، ولى بهتر است زن در چنين مواردى در موقع احرام، نيّت كند احرامى را كه بر او واجب است انجام دهد تا مشكلى براى او پيش نيايد.
درصورتی‌که زائر نتواند اين عبارات را به عربى صحيح ادا كند، بايد آن را ياد بگيرد و اگر نتواند، يا وقت نباشد، كافى است ديگرى شمرده شمرده براى او بخواند و او تكرار نمايد و چنانچه قادر بر تلفّظ صحيح نباشد، احتياط آن است آنچه را مى‌تواند بخواند و ترجمه آن را نيز بگويد.
«جحفه» محلی است ميان مکه و مدينه در فاصله تقریباً 150 كيلومترى مکه، كه فعلاً با جاده اصلى مقدارى فاصله دارد و در انجام مسجد بزرگى ساخته‌اند و آن، ميقات كسانى است كه از مصر و شمال آفريقا و سوريه و اردن و لبنان (از طريق زمينى) به حج مى‌آيند، بلكه ميقات تمام كسانى است كه ازآنجا عبور مى‌كنند؛ بنابراین مسلمانان ايران و ساير نقاط كه با هواپيما وارد فرودگاه جدّه مى‌شوند و نمى‌خواهند به مدينه بروند، مى‌توانند به جحفه رفته و ازآنجا محرم شوند، سپس به مکه بروند و چنين افرادى نمى‌توانند از جدّه يا حديبيّه براى عمره تمتّع محرم شوند.
«حج تمتّع» وظيفه كسانى است كه فاصله محل سكونت آن‌ها تا مکه معظّمه چهل‌وهشت ميل (حدود هشتادوشش كيلومتر) يا بيشتر باشد و «حج قِران» و «اِفراد» وظيفه اهالى مکه معظّمه و كسانى است كه منازل آن‌ها در كمتر از اين مسافت قرار دارد.
«حج اِفراد» مانند «حج تمتّع» است، با اين تفاوت كه اوّلا: در حج تمتّع قربانى هست و در «حج اِفراد» قربانى واجب نيست؛ هرچند استحباب دارد. ثانیاً: عمره حج اِفراد پس از انجام مناسك حج است، برخلاف عمره تمتّع كه قبل از حج انجام مى‌شود. ثالثاً: عمره تمتّع طواف نساء ندارد، ولى عمره مفرده كه بعد از حج اِفراد انجام مى‌شود طواف نساء دارد. در حقيقت حج اِفراد دو طواف نساء دارد؛ يكى در پايان حج و ديگرى در پايان عمره مفرده.
حج بر سه گونه است: «حج تمتّع»، «حج قِران» و «حج اِفراد».
هرگاه از روى سهو، يا غفلت، يا جهل، طواف واجب را بدون وضو انجام دهد باطل است و بايد آن را اعاده نمايد. همچنين اگر با حال جنابت، يا حيض، يا نفاس يا استحاضه بدون انجام وظائف آن، انجام دهد.
در احرام عمره تمتّع واجب است مُحرم هنگامی‌که خانه‌هاى مکه را مشاهده كرد «لبّيك» را قطع كند و در احرام حج به هنگام ظهر روز عرفه و در عمره مفرده واجب است هنگام مشاهده كعبه اگر از مکه براى احرام به خارج‌رفته است و هنگام داخل شدن به منطقه حرم اگر از خارج مکه به‌سوی آن مى‌آيد، لبّيك را قطع كند.
